Willa miejska we Wrocławiu

Projekt: Magdalena Wolska, Zbigniew Gierczak, INOSTUDIO architekci/Wizualizacje: studiotiimo/Tekst: Magdalena Wolska26-05-2022 13:16

Co było priorytetem dla inwestorów?

Bardzo ważne było uzyskanie bryły budynku o minimalistycznym wyglądzie, wpisującym się dobrze w okolicę. Jednak priorytetem był dostęp światła słonecznego do przestrzeni dziennej. Inwestorzy tak opisywali sytuację na działce oraz ważny dla nich problem do rozwiązania:

"Bezpośredni dostęp światła naturalnego do domu jest dla nas bardzo istotny. Działka ma wystawę wschodnią (ogród od wschodu). Od strony południowo-zachodniej, przy granicy działki, znajduje się wysoka na 15 m willa, która dosyć mocno ogranicza ilość światła wpadającego na działkę w godzinach popołudniowych. Dodatkowo od strony zachodniej są wysokie drzewa, które zasłaniają dostęp światła. Znacznie więcej jest go natomiast na wyższych kondygnacjach. Istotne dla nas jest, aby spróbować znaleźć rozwiązanie, które pozwoli na uzyskania naturalnego światła w salonie w godzinach popołudniowych."

W projekcie architekci próbowali więc znaleźć środki projektowe, które odpowiedzą na wymagania inwestorów oraz problemy działki.

Dom powstanie w willowej okolicy, na wąskiej działce, na której obecnie znajduje się dom z płaskim dachem, w zabudowie bliźniaczej z lat 80. Czy i jak otoczenie i istniejący obiekt wpłynęły na ostateczny kształt nowej bryły?

W przypadku tego projektu działka i jej otoczenie miały ogromny wpływ na kształt oraz wygląd nowoprojektowanego budynku. Istniejący na działce obiekt, typowa kostka z lat 80, znajdował się pomiędzy dwiema pięknymi willami z dachami skośnymi, z początku XX w. Za zgodną decyzją inwestora i architekta wystąpiono o wydanie decyzji o warunkach zabudowy na nowy budynek z dachem dwuspadowym, uznając, że budynek w tym kształcie będzie lepszym dopełnieniem pierzei i będzie bardziej wpisywał się w okoliczną zabudowę. Szerokość działki również uwarunkowała kształt budynku. Rozbudowany program funkcjonalny inwestorów oraz dość wąska działka narzuciły kształt domu: wąski i długi. Podłużny kształt budynku został jednak urozmaicony wycięciami w bryle: podciętym wejściem, "dziurą w dachu" z atrium oraz ukrytym tarasem wykrojonym w dachu, dostępnym z sypialni inwestorów.

Minimalistyczna, biała bryła została przełamana drewnianą okładziną - jaki efekt miało to na celu?

Dom jest utrzymany w minimalistycznej stylistyce, jeśli chodzi o jego bryłę, detale oraz materiały. Materiały użyte na elewacjach oraz na dachu miały podkreślać jego powściągliwy charakter. Jednak na dobór materiałów miały również wpływ typowo praktyczne aspekty projektowe, a mianowicie: przepisy pożarowe, bliskość granic działki oraz budynków sąsiednich. Materiały zewnętrzne, od strony granic działek budowlanych, musiały być niepalne, dlatego zastosowano biały tynk na elewacjach oraz białą blachę na dachu. Natomiast dla "ocieplenia" elewacji, tam gdzie było to możliwe, użyto okładziny drewnianej w nieoczywistym ułożeniu "po skosie".

Co było najtrudniejsze w tym projekcie?

Rozwiązanie problemu doświetlenia przestrzeni dziennej zachodnim światłem słonecznym. Od strony południowo-zachodniej zaprojektowano więc dużą "dziurę w dachu", która na niższej kondygnacji przechodzi w atrium z zielenią. Dzięki temu zabiegowi można złapać światło naturalne dostępne na dachu. Zachodnie światło słoneczne może penetrować wgłąb atrium, dzięki czemu w salonie, który styka się bezpośrednio z atrium, mamy dostęp światła słonecznego bezpośredniego, ale również pośredniego - odbitego.

Z czego autorzy projektu są najbardziej zadowoleni?

Z tego, że dzięki zwartej bryle budynku, jej proporcjom, wysokości, wąskiej elewacji frontowej, udało się wpisać dom w ulicę oraz istniejącą zabudowę. Udało się też rozwiązać palący problem działki, a zarazem budynku, czyli doświetlenie przestrzeni dziennej domu od strony zachodniej.