Tunel pod Cieśniną Gibraltarską połączy Europę z Afryką. Rozpoczęły się badania dna morskiego

Historia tunelu pod Cieśniną Gibraltarską rozpoczyna się w 1979 roku. To wtedy władze Hiszpanii i Maroka podpisały pierwszą umowę na stworzenie mostu lub tunelu łączącego Europę z Afryką. Z budowy mostu wycofano się ostatecznie w połowie lat 90. minionego wieku postawiono na tunel. Na początku XX w. rozpoczęto wstępne badania terenu. Był już nawet projekt budowy, opracowany przez szwajcarską firmę. Po latach ciszy, temat znów wrócił. Władze w Madrycie zleciły państwowej firmie konsultingowej Ineco aktualizację studium wykonalności i oszacowanie podmorskiego tunelu kolejowego.

Podwodne połączenie miałby 27 km długości, a jej najgłębszy punkt znajdowałby się 550 m poniżej poziomu morza, choć rozważana jest też krótsza trasa o długości 14 km. Koleje jeździłyby dwoma równoległymi tunelami o średnicy 7,9 metra, pomiędzy którymi znajdowałby się trzeci tunel – techniczny, o średnicy 6 metrów. Trzy tunele byłyby połączone co 340 metrów. Jeden tunel byłby przeznaczony na kolej dużych prędkości (w 2018 roku w Maroku powstała już pierwsza w Afryce sieć takich kolei o prędkości 200 mil na godzinę). Tunel łączyłby okolice Punta Paloma, na zachód od Tarify, z Malabatą w północnym Maroku (na wschód od Tangeru). Tym samym przejazd pociągiem między Casablanką a Madrytem zająłby pięć i pół godziny.

Według prognoz Hiszpańskiego Towarzystwa Studiów nad Łącznością Stacjonarną z przejazdu tunelem korzystałoby do 12,8 mln pasażerów rocznie. Można też będzie przewieźć 13 mln ton ładunków rocznie. Tunel ma gotowy w 2030 roku, na Mistrzostwa Świata w piłce nożnej, które odbędą się w Hiszpanii, Portugalii i Maroku.

Wstępne szacunki mówią, że koszt budowy tunelu może oscylować w granicach 5 do 10 miliardów euro, z możliwymi funduszami pochodzącymi od europejskich i afrykańskich instytucji finansowych.