Termomodernizacja Szpitala Wojewódzkiego w Poznaniu. Wełną mineralną w modernizm

Szpital Wojewódzki w Poznaniu przy ul. Juraszów (tzw. Lutycka) to ogromne modernistyczne założenie szpitalne, realizowane na przełomie lat 60. i 70. XX wieku. W 1963 roku zatwierdzono plan zagospodarowania terenu między ulicami Juraszów, Witosa, Alejami Solidarności i Dojazdem. Miał tu powstać samowystarczalny kompleks ze szpitalami różnych specjalizacji. Koncepcję przygotowali architekci z Miastoprojekt Poznań - Henryk Marcinkowski, Bohdan Celichowski, Jerzy Wciórko i Maria Waschko. Inspiracją były duże założenia szpitalne tj. Szpital Miejski we Frankfurcie nad Menem czy szpital w Leverkusen.

Pierwszy budynek kompleksu - obecny Szpital Wojewódzki- powstawał w latach 1966 - 1972. Był to ogromny obiekt na 700 łóżek, składający się z dwóch prostopadłościennych brył (jedna ma 3 piętra, druga 8 kondygnacji) połączonych łącznikiem. Znakiem rozpoznawczym budynku jest rotunda.

Modernistyczna, prosta bryła wykonana jest z betonowych prefabrykatów. Dolną część elewacji zdobił pas ciekawych, nieregularnych płytek. Obcecnie płytki zasłaniane są wełną mineralną - oryginalny dekor znika na naszych oczach. To efekt prowadzonej właśnie termomodernizacji obiektu. Szpital pozyskał dofinansowanie na realizację projektu pn. „Kompleksowa termomodernizacja budynków Szpitala Wojewódzkiego w Poznaniu” ze środków Unii Europejskiej. Zdjęcia z termomodernizacji pojawiły się na facebookowym profilu Gamela Poznańska:

Modernistyczny budynek nie jest zabytkiem, jednak może poszczycić się bardzo ciekawą formą. Oczywiście jesteśmy za ocieplaniem szpitala (najważniejsi są tu przecież pacjenci!), ale może można było wybrać rozwiązanie, które pozwoli zachować oryginalne walory budynku? Jesteśmy ciekawi Waszych opinii.