Jak powinny wyglądać osiedla przyszłości?

Przede wszystkim warto wspomnieć, że przepisy wynikające z Prawa budowlanego dość jednoznacznie określają kwestie nasłonecznienia mieszkań i przesłaniania, czyli wzajemnego zbliżenia i ograniczenia widoku z okien. To samo dotyczy dbania o potrzeby osób z niepełnosprawnościami czy konieczności zadbania o plac zabaw na osiedlu mieszkalnym. Architekci, którzy nie stosują się do tych przepisów, ryzykują utratą uprawnień. Inną kwestią jest szukanie oszczędności przez inwestorów, którzy oczekują maksymalnego wykorzystania dostępnej powierzchni czy zastosowania tańszych materiałów. Jeżeli przekroczą tę granicę, cierpi na tym później lokator, borykając się z kiepską akustyką czy niefunkcjonalnym układem mieszkania. Jako projektanci mamy jednak misję, by architektura odpowiadała na potrzeby jej użytkowników, dlatego naszym obowiązkiem jest rozmowa z inwestorem i obrona swoich racji. W ostateczności brak kompromisu może wymagać konieczności zrezygnowania ze zlecenia, ale to ryzyko, które wiąże się z odpowiedzialnym wykonywaniem zawodu.

Wiele aspektów związanych z przestrzenią wspólną i miejscami sąsiedzkich spotkań zależnych jest od możliwości inwestora i pomysłowości architekta. Oczywiście główne skrzypce przy realizacji takich celów grają budżet i dostępny teren, ale faktem jest, że coraz więcej deweloperów jest zainteresowanych wprowadzeniem rozwiązań wpływających na integrację mieszkańców. W takich sprawach równie kluczowe jest uświadamianie społeczeństwa – jeśli przyszli lokatorzy znają swoje prawa, możliwości i mają pewną wiedzę na temat dobrze zaprojektowanej przestrzeni, będą mieć również odpowiednie narzędzia i mechanizmy, dzięki którym mogą wpływać na inwestorów i wybierać satysfakcjonujące ich realizacje.

Dobry projekt musi zauważać sąsiednią przestrzeń – jej skalę, ciągi piesze, zieleń, jakość i klasę otaczających ją budynków. Wiele zależy w tej kwestii od pomysłowości i dociekliwości architekta, który by dobrze określić potrzeby danej realizacji musi wczuć się w rolę jej przyszłego użytkownika. Jako potencjalny mieszkaniec chciałbym, by moje wymarzone osiedle było niewielkie, ekologiczne, ciche, zielone. Ważna byłaby dla mnie przyjazna przestrzeń publiczna, w której można spotkać się ze znajomymi, łatwy dostęp do usług, restauracji, kawiarni, kina, galerii sztuki, które znajdowałyby się w pieszym zasięgu, ale również sprawny dojazd do aglomeracji miejskiej i jej atrakcji. To oczywiście wyznaczniki, które znalazły się na mojej liście potrzeb, ale ważnym jest, żeby takie pragnienia w architekturze zauważać i na nie reagować.