Glass House - szklany dom Philipa Johnsona [IKONY ARCHITEKTURY]

Zaprojektowany przez Philipa Johnsona budynek ma kształt prostopadłościanu i stanął w centralnej części posiadłości, nad brzegiem stawu. Pawilon ma 17 metrów długości, 9,8 metra szerokości i jest wysoki na 3,2 metra.

Glass House: szklana bryła

Dom jest całkowicie transparentny, jego elewacje tworzą szklane ściany połączone stalowymi ramami. W każdej ścianie znajdują się
centralnie umieszczone szklane drzwi, co pozwala zacierać granicę pomiędzy wnętrzem a zewnętrzem. Szklana bryła jest osadzona na podium z ułożonych skośnie czerwonych cegieł. Wspiera się na stalowych filarach identycznych z ramami łączącymi szklane ściany.

Zobacz także: Domy jednorodzinne od słynnych architektów>>

Glass House: wnętrza

Wnętrze nie jest rozdzielone ścianami. Poszczególnym fragmentom przestrzeni przydzielono odpowiednie funkcje: kuchnię, sypialnię i salon, odgradzając je szafkami z orzecha. Jedynym pomieszczeniem ukrytym przez wzrokiem innych jest łazienka – została umieszczona w tubie wymurowanej z kamienia – widać ją ponad dachem (w tym samym walcu mieści się też komin).

Meble są zredukowane do niezbędnego minimum- krzesła, stół, łóżko, biurko, szafa i meble kuchenne. Ich linie są proste, aby pasowały do ​​ogólnego kształtu domu. Część mebli architekt przeniósł ze swojego nowojorskiego mieszkania, wśród nich m.in. kanapę projektu Miesa van der Rohe. Ozdobą wnętrza jest rzeźba „Dwie kobiety cyrkowe” autorstwa Elie Nadelmana.

W Szklanym Domu można było mieszkać zarówno latem, jak i zimą. Przed nadmiarem słońca chroniły białe zasłony, a ogrzewanie
elektryczne znajdowało się w podłodze i suficie. Jedynym utrudnieniem okazały się… sępy, które wpadając na szklane tafle, rozbijały je. Architekt ze spokojem wstawiał nowe szyby.

Zobacz także:  Fallingwater - dom nad wodospadem. Frank Lloyd Wrigth zaprojektował budynek, który wyprzedził epokę [IKONY ARCHITEKTURY]>>

Glass House: zwiedzanie

Szklany dom był własnością Johnsona aż do jego śmierci w 2005 roku. Zamieszkał w nim natychmiast, w 1949 roku. Od 1960 roku
towarzyszył mu jego partner życiowy David Whitney. Po śmierci obu (Whitney zmarł kilka miesięcy po Johnsonie) dom i cała posiadłość stały się własnością National Trust for Historic Preservation – organizacji zajmującej się ochroną zabytków. Obecnie cała rezydencja jest dostępna dla zwiedzających. 18 lutego 1997 roku Glass House został wpisany do rejestrów National Register of Historic Places I National Historic Landmar.

Na terenie posiadłości (49 arów) powstały także inne budynki zaprojektowane przez Johansona, m.in. wybudowany w 1953 dom
gościnny (antyteza Szklanego Domy - ceglana prostopadłościenna bryła nie posiadała w ogóle okien), pawilon na stawie z roku 1963, galeria malarstwa z roku 1965 i ukończona w 1970 galeria rzeźb.