Stacja Warszawa Ochota. Kolejny zabytek na linii średnicowej
Zaledwie kilka tygodni po wpisaniu do rejestru zabytków przystanku kolejowego Warszawa Powiśle, na liście znalazł się kolejny obiekt znajdujący się na linii średnicowej. Mowa o stacji Warszawa Ochota.
Każdy warszawiak z pewnością kojarzy ten dworzec. Wrósł on tak bardzo w miejską tkankę, że mało kto podziwia jeszcze jego niecodzienną bryłę. Bardziej rzucają się w oczy: podupadający stan budynku i otaczający go chaos urbanistyczny. Modernistyczna architektura pawilonu dworca została jednak w końcu doceniona.
W latach 1954-1962 Arseniusz Romanowicz i Piotr Szymaniak opracowali kilka koncepcji dworca. Jedna z nich zakładała ulokowanie go po zachodniej stronie ulicy Towarowej. Ostateczna wizja projektu została zrealizowana w 1963 roku. W jego skład wchodził budynek dworca oraz dwa perony. Za projekt dachu o łupinowatym kształcie, wykonanym z 8 centymetrowej płyty żelbetowej, odpowiada Wacław Zalewski. To właśnie dach jest elementem przyciągającym uwagę i zyskującym w oczach turystów.
Prof. Jakub Lewicki, wojewódzki konserwator w uzasadnieniu napisał:
Dworzec zachował nienaruszoną strukturę, w tym poszczególne rozwiązania architektoniczne i wykończeniowe bez znaczących dla wyrazu całości przekształceń. Istotny walor przestrzenny i urbanistyczny zespołu stanowi ekspozycja pawilonu kasowego posadowionego na kładce przerzuconej nad wykopem, widocznego w tej konfiguracji z obydwu sąsiadujących wiaduktów, co tworzy swoisty efekt nadwieszenia charakterystycznej bryły nad torowiskiem. Zabudowania dworca wraz pawilonem prezentują wysokie wartości, wyrażające się w nowatorstwie technologicznym, unikatowej, ekspresyjnej formie pawilonu i rozwiązaniach o wysokich walorach estetycznych
Skomentuj:
Stacja Warszawa Ochota. Kolejny zabytek na linii średnicowej