Edukacja estetyczna od najmłodszych lat. Szkoła podstawowa w Miliczu

Transformacja dawnej fabryki bombek w podwrocławskim Miliczu w placówkę edukacyjną to dzieło pracowni architektonicznych Sigma Piotr Musielak (bryła i układ fukcjonalny) oraz PORT Józef Franczok i Marcin Kolanus (wnętrza). Jednym z celów przyjętych przez projektantów było utrzymanie ciągłości historii budynku. Elementem edukacyjnym - oprócz historii - w samym w sobie jest również architektura i wzornictwo

Przestrzenie szkolne jasno nawiązują do przestrzeni fabrycznej. We wnętrzu pojawił się system rur o funkcjach siedziska, wieszaka, miejsca ekspozycji prac uczniów, wystaw czy eksperymentów. Całoszklane skrzydła drzwiowe doświetlają korytarze, a swoim ornamentem zapewniają intymność nawiązując jednocześnie do szkła przemysłowego.

Ważną rzeczą było wykreowanie stref wspólnych, w których budowana jest cała społeczność szkolna - miejsc, gdzie zawiązują się więzi, przyjaźnie, toczą się pierwsze zmagania. Stołówkę zaprojektowano jako kantynę - przestrzeń, w której można wspólnie porozmawiać, przygotować własny posiłek, odrobić zadanie domowe czy po prostu zjeść.

Dzieci w szkole potrzebują zarówno ciszy, jak i hałasu. Strefą głośną jest antresola na piętrze, która łączy się z salą sportową za pomocą otworów wydzielonych metalową siatką. Biblioteka stała się mediateką - przestrzenią wielofunkcyjną, otwartą na korytarz i wykorzystywaną w czasie przerw jako miejsce odpoczynku i kreacji.

Architekci podczas tworzenia projektu ściśle współpracowali z inwestorem - Fundacją KOM. Interdyscyplinarny proces obejmował między innymi współpracę z dziećmi - przyszłymi uczniami szkoły, które podczas spotkań i warsztatów budowały szkołę opowieściami, szkicami i zabawami.

W aspekcie edukacyjnym i projektowym we współpracę zaangażowana była również kuratorka wzornictwa użytkowego i designu Katarzyna Świętek, która wyposażyła szkołę w meble autorstwa polskich projektantów - elementy promujące dobre wzornictwo, dizajn i estetykę. Projektem indywidualnym zostało objęte częściowe wyposażenia sal i kantyny. Autorom zależało, aby meble przez swój gabaryt i wzornictwo nawiązywały do przedmiotów, jakie znajdziemy w warsztacie czy fabryce.