Dom Rudy w Rudach. Cegła jako plastyczna forma wyrazu

Wariacja wątku krzyżykowego - światłocieniowa fasada z cegły

W projekcie domu jednorodzinnego w Rudach cegła stała się czymś więcej niż materiałem budowlanym. Fasada domu jest niezwykle ekspresyjna. Architekci z pracowni toprojekt, operują budulcem w nietypowy sposób:

W murach zastosowaliśmy własną wariację wątku krzyżykowego z pionowymi główkami, które z jednej strony są wypychane, a z drugiej wciskane w stosunku do lica ściany. Dzięki temu malarską kolorystykę elewacji wzbogaca stale zmieniający się światłocień - mówi architekt Marek Wawrzyniak, autor projektu.

Transformacja prostopadłościanu - sposób ukształtowania bryły budynku

Forma domu wyłoniła się z przekształcenia prostopadłościanu. Z podstawowej bryły wykrojono kwadrat. W jego miejscu zaaranżowano introwertyczny, zamknięty dziedziniec, który oddziela strefę wejścia od drogi i reszty osiedla. Pusta przestrzeń uzyskana po wykrojeniu kubika znajduje swoją antytezę w dwuspadowym dachu nałożonym na model prostej kostki. Tym samym architekci uzyskali grę między pustką a bryłą, formą wklęsłą i wypukłą. Tradycyjna forma domu jednorodzinnego pokrytego dwuspadowym dachem została wkomponowana w nowoczesne, architektoniczne założenie. Podobnie stało się cegłą - tradycyjnym budulcem, którego kolor, faktura, kształt i sposób ułożenia stanowią temat przewodni tej realizacji. 

Właściciele zrezygnowali z ogrodzenia działki, chcąc wpisać budynek w otaczający krajobraz. Podobnie potraktowano projekt ogrodu. Nie znajdziemy w nim bogatych nasadzeń, rabatek czy skalniaków. Funkcję ogrodu pełni okalająca dom przyroda. 

Okna kadrujące widoki na las

Duże przeszklenia otwierające pokój dzienny na las sprawiają, że otoczenie budynku staje się integralną częścią projektowanej przestrzeni tak wnętrza, jak i zewnętrza. Z salonu domownicy wychodzą wprost na drewniany taras położony na równi z poziomem terenu. Deski położone na podłodze tarasu komponują się z kolorem pni drzew.

Dobór materiałów wynika z otoczenia

Budynek stoi na granicy rozległych obszarów leśnych należących do Cysterskich Kompozycji Krajobrazowych Rud Wielkich. Szukając budulca najlepiej odpowiadającego charakterowi miejsca, w którym powstać miał dom, architekci trafili do ostatniej, jeszcze działającej lokalnej cegielni. Glina stanowiąca surowiec jest niemal identyczna jak grunt na terenie działki.

Wszystkie kolory cegły

Tradycyjne metody wypalania pozwalają uzyskać całą gamę ciepłych barw - od jasnych pomarańczy po głębokie, zbliżone do czerni fiolety. W dużej mierze do budowy domu wykorzystano ręcznie sortowane cegły odpadowe. Praca z lokalnymi materiałami zwykle daje najbardziej naturalne efekty. Bazowanie na łatwo dostępnych, lokalnych materiałach jest ekologiczne i zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Oby stojące na granicy bankructwa małe cegielnie zdołały przetrwać do czasu, kiedy takie myślenie stanie się powszechne.

Projekt: Marek Wawrzyniak i Karol Wawrzyniak z pracowni toprojekt