Ekspresyjna bryła willi w czarnej okładzinie

Bryła willi w Krostoszowicach z każdej strony wygląda inaczej. Od ulicy widzimy dwie schodzące się ku sobie trójkątne formy połączone przeszklonym korytarzem. Od strony ogrodu te same dwie bryły sprawiają wrażenie, jakby się od siebie oddalały, rozchodziły na boki. Kształt budynku wpisuje się w pagórkowaty krajobraz okolicy. Tłem dla ekspresyjnej formy z łupka jest betonowy pas otaczający budynek.Ta konstrukcja zrównuje się z poziomem ulicy i tworzy uniesiony taras w miejscu obniżenia terenu. Betonowa obręcz przysłania jedno piętro budynku, dzięki czemu zrównoważono proporcje bryły, a całość zabudowy sprawia wrażenie niższej, niż jest w rzeczywistości.

Krostoszowice to wieś w południowej części województwa śląskiego. Inwestor dysponował dużą działką o znacznym spadku w kierunku wschodnim. Budynek miał stanąć w najwyższym punkcie działki, przy drodze, w północno-zachodnim narożniku. Okoliczna zabudowa jest bardzo zróżnicowana i chaotyczna, głównie są to domy z lat 60. i 70. XX wieku. Tak architekci Robert Skitek i Jakub Zygmunt opowiadają o głównych założeniach projektu:  

Bardziej niż mało interesujący kontekst zabudowy zainteresował nas otaczający krajobraz. Pagórkowaty teren oraz horyzont zamknięty linią lasu w tle stał się głównym punktem odniesienia. Zaprojektowany budynek wpisuje się w zastaną topografię, koresponduje z krajobrazem, otwiera się na najciekawsze widoki, jednocześnie odcinając się od pobliskiej nieciekawej zabudowy.

Widok od ulicy przedstawia parterowy budynek z oddzieloną szklanym wiatrołapem częścią garażową. Charakterystyczne bryły z wymaganym skośnym dachem pokryte w całości łupkiem otoczone są betonowym murkiem wyznaczającym platformę zawierającą oprócz budynku całą strefę wejściową z podjazdem i zawieszony nad terenem drewniany taras od strony ogrodu. Część budynku mieszcząca strefę nocną jest usytuowana poniżej. Częściowo zagłębiona w gruncie, niewidoczna od strony ulicy. Pod górnym tarasem, na poziomie gruntu, znajduje się drugi taras, całkowicie zadaszony. Oba tarasy połączone są wspornikowym biegiem schodowym.

We wnętrzach biel ścian i stropów współgra z podłogami ze szlifowanego betonu i naturalnego drewna, ze szkłem, drewnianymi schodami oraz ciemnymi dodatkami.
Na górnym poziomie znajduje się otwarta przestrzeń dzienna. W białym prostopadłościanie ukryto spiżarnię, gabinet, toaletę oraz całą zabudowę kuchni. Nad nim wygospodarowano otwartą antresolę z biblioteczką. Drewniane schody są eksponowanym elementem wnętrza.

Po zejściu na dolny poziom możemy wyjść bezpośrednio na dolny taras. Na tej kondygnacji znajdują się dwa pokoje, sypialnia główna z garderobą, łazienka, pomieszczenie techniczne z pralnią oraz bulderownia do ćwiczeń. Dodatkowo, pod garażem umieszczony jest schowek gospodarczy, dostępny z zewnątrz.