Arata Isozaki - najważniejsze realizacje

1. Biblioteka Prefektury Oita

Budynek Biblioteki Prefektury Oita to bardzo ważna realizacja z początków kariery Isozakiego. Powstawała w latach 1962-1966. Japonia dźwigała się z wojennych zniszczeń, poszukując swojej tożsamości. Betonowy budynek, łączący w sobie cechy brutalizmu i metabolizmu, powstał na wyspie Kyushu, w rodzinnym mieście architekta. Dzięki temu projektowi o Aracie Isozakim zrobiło się głośno.

2. Muzeum Sztuki Nowoczesnej w prefekturze Gumna

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w prefekturze Gumna powstawało w latach 1971-1974. Była to pierwsza "muzealna" realizacja Isozakiego.Bryła składa się z kilku kostek, które tworzą prostokątny kręgosłup z dwoma wystającymi skrzydłami. Koncepcja geometrycznych brył jest kontynuowana w zarówno w przestrzeniach wystawowych i lobby, jak i na zewnątrz obiektu. Od czasów budowy muzeum powiększyło się o restauracje (1994 r.) i galerię sztuki współczesnej (1997 r.).

3. Biblioteka Centralna Kitakyushu (prefektura Fukoka)

Biblioteka, wybudowana w latach 1973-1974, inspirowana jest projektem Francuskiej Biblioteki Narowej Étienne-Louisa Boullée'a z 1785 roku. Isozaki na nowo zinterpretował klasyczne kolebkowe sklepienia, tworząc je z prefabrykowanego betonu. Architekt bawił się formami - obłe sklepienia świetnie kontrastują z prostokątnymi oknami.

4. Tskuba Center w prefekturze Ibaraki

Miasto Tskuba na wyspie Honsiu, zaprojektowane i zbudowane jako "miasto naukowe" było pierwszą tego typu powojenną inwetstycją w Japoni. Arata Isozaki stworzył tu w latach 1978-1983 Tskuba Center - obiekt z salą koncertową, restauracjami oraz centralnym placem miejskim. Wykorzystano tu różne, kontrastujące ze sobą materiały tj. aluminium, beton czy granit.

5. Muzeum Sztuki Współczesnej w Los Angeles

Wybudowane w latach 1981-1986 muzeum było pierwszą realizacją Isozakiego poza rodzinną Japonią. Bryła z czerwonego piaskowca kontrastuje z okolicznymi wieżowcami. Charakterystycznym elementem budynku są trzy szklane piramidy, To ciekawy przykład połączenia architektury Wschodu i Zachodu.

6. Hala sportowa Palau Sant Jordi w Barcelonie

Zaprojektowany na Letnie Igrzyska Olimpijskie w 1992 roku obiekt, nadal pozostaje największą tego typu budowlą w Barcelonie. Palau Sant Jordi znajduje się na zboczu wzgórza Montjuic. Obiekt, mogący pomieścić 17 tys. widzów, jest częściowo schowany pod ziemia. Widoczny jest tylko masywny kopulasty dach, z charakterystycznymi wypukłymi oknami. Do budowy wykorzystano głównie lokalne materiały - cegłę, trawertyn, płytki ceramiczne i blachę cynkowaną.

7. Art Tower Mito w prefekturze Ibaraki

Zespół budynków Art Tower Mito powstawał w latach 1986-1990. Został zaprojektowany z okazji stulecia miasta Mito. To kompleks składający się z teatru, sali widowiskowej i galerii sztuki współczesnej. Charakterystyczna wieża składa się 56 trójkątnych paneli, poustawianych na sobie pod różnym kątem. Jest to nawiązanie do słynnych "Niekończących się kolumn" rumuńskiego artysty Constantina Brâncusiego.

8. Nara Centennial Hall

Isozaki zaprojektował Nara Centennial Hall w wyniku wygranej międzynarodowego konkursu z okazji stulecia prefektury. Obiekt zbudowany w latach 1992-1998 umiejętnie łączy przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. To niezależny monolit, nawiązujący bryłą pokryciem z szarych ceramicznych płytek, do położonej w sąsiedztwie świątyni Todaiji z 734 r n.e. Wnętrza zostały zaprojektowane tak, by mogły odbywać się tu różnego typu wydarzenia tj. zjazdy czy konferencje.

9. Muzeum Domus w La Coruñie

Muzeum Domus zbudowano w latach 1993-1995. Obiekt, funkcjonujący także pod nazwą La Casa del Hombre (Dom Człowieka), jest interaktywnym muzeum nauki poświęconym ludzkości. Budynek stanął nad samą zatoką Orzan, na miejscu istniejącego dawniej kamieniołomu. Od strony wody widzimy zakrzywioną ścianę, pokrytą szarymi, łupkowymi płytkami. Z drugiej strony ściana jest zygzakowata, podobna do składanego panelu. Wykonano ją z lokalnego granitu.

10. Ceramic Park Mino - prefektura Gifu

Muzeum ceramiki powstało w latach 1996-2002. W kaskadowej dolinie ulokowano galerie, sale konferencyjne, herbaciarnię oraz przestrzenie warsztatowe. Budynek wtapia się w otaczającą roślinność. Tarasy widokowe i duże przeszklenia pozwalają zwiedzającym na kontakt z naturą. Budynek, zbudowany głównie z cegły i ceramiki, składa się z kilku "lekkich" pudełek. Obiekt zaprojektowano tak, by nie straszne były mu trzęsienia ziemi.

11. Stadion Pala Alpitour w Turynie

Stadion do hokeja na lodzie, powstał na Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Turynie w 2006 roku. Budynek, mogący pomieścić 12 tysięcy ludzi, to przykład "niewidzialnej architektury". Dwie, z jego czterech kondygnacji ukryte są pod ziemią. Dzięki temu wysokość obiektu jest zgodny z wysokością sąsiedniego stadionu z 1934 roku. Stadion wybudowano ze stali nierdzewnej i szkła. Wnętrza zaprojektowano tak, by obiekt można było adaptować do innych funkcji - koncertów, konwencji i wydarzeń sportowych.

12. Alianz Tower w Mediolanie

Ten jeden z najwyższych wieżowców we Włoszech stał się bez wątpienia nowym punktem orientacyjnym Mediolanu. Budynek Alianz Tower powstał w latach 2003-2014. Obiekt ma 50 pięter. Elewacja jest zakrzywiona w falistych, sześciopiętrowych sekcjach - szklana wieża zdaje się falować na wietrze. Przy tym projekcie Isozaki współpracował z włoskim studiem Andrei Maffei.

13. Qatar National Convention Center w Doha

To jedno z największych centrów wystawowych na Bliskim Wschodzie powstawało w latach 2004-2011. Obiekt może pomieścić nawet 10 tys. osób. Ma trzy główne sale i kilkadziesiąt mniejszych pomieszczeń. Na fasadzie budynku umieszczono nawiązanie do Drzewa Lotosu Ostatniej Granic, które według Koranu rosło na skraju siódmego nieba.Dwa drzewa oplatają szklaną ścianę i podtrzymują dach. Budynek otrzymał certyfikat LEED na poziomie Gold.

14. Shanghai Symphony Hall

Budynek Shanghai Symphony Hall otwarto w 2014 roku, w 135. rocznicę utworzenia najstarszej azjatyckiej orkiestry - Shanghai Symphony Orchestra.Isozaki wspólpracował przy projekcie z wybitnym akustykiem Yasuhisa Toyotą. Dwie sale mieszczą odpowiednio 1200 i 400 gości. Położony w sercu miasta budynek ma prostą, delikatną architekturę. Umieszczono go na sprężynach, aby zrównoważyć wibracje z podziemnych torów poniżej.

15. Ark Nova - mobilna sala koncertowa

Ogromną, mobilną salę koncertową Isozaki zaprojektował wraz z Anishem Kapporem na zlecenie Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Poważnej w Lucernie. Mogąca pomieścić nawet 500 osób konstrukcja, wykorzystywana jest w miejscach dotkniętych katastrofami naturalnymi (np. tsunami czy powodziami). To błyszczący wielki balon z PCV, który można szybko napełniać powietrzem i transportować. Po raz pierwszy Nową Arkę wykorzystano po trzęsieniu ziemi w T?hoku w 2011 roku.