Nagroda Pritzkera 2019 - Arata Isozaki

Arata Isozaki został 46 laureatem Nagrody Pritzkera - najważniejszej nagrody przyznawanej architektom za całokształt twórczości. To dziewiąty architekt z Japonii uhonorowany typ prestiżowym wyróżnieniem.

Urodził się w 1931 roku. Ukończył studia inżynieryjne na uniwersytecie w Tokio w 1954 roku. Pracę zawodową zaczynał w pracowni Kenzo Tange (laureata nagrody Pritzkera w 1987 roku), którego uważał za swojego mentora. W 1963 roku założył własne biuro - Arata Isozaki & Associates. To nie był łatwy czas dla Japonii - kraj dźwigał się z wojennych zniszczeń, odbudowywał swoje poczucie tożsamości.

Izozaki twierdzi że architektura nie ma granic - może skutecznie łączyć kulturę Wschodu i Zachodu. Uważa się, że to pierwszy architekt z Japonii, który swobodnie i olbrzymimi sukcesami tworzył projekty poza granicami kraju.

Przez ponad pół wieku swojej pracy zawodowej Arata Isozaki wywierał wpływ na światową architekturę nie tylko poprzez inspirujące projekty, ale i publikacje, wypowiedzi, wystawy, udział w ważnych konferencjach czy obradach jury

- czytamy w uzasadnieniu jury Nagrody Pritzkera.

Stylu Araty Isozakiego nie da się określić jednym zdaniem. Jurorzy Nagrody Pritzkera nazwali jego projekty "sztuką przestrzeni". Przyglądając się realizacjom japońskiego architekta można dostrzec inspiracje pewnymi trendami - brutalizmem, metabolizmem, postmodernizmem. W ostatnich pracach pojawiają się organiczne formy.

Budynki zaprojektowane przez Isozakiego znajdziemy w Azji, Europie, Ameryce Północnej, Australii i na Bliskim Wschodzie. Do najbardziej znanych realizacji należą Muzeum Sztuki Miasta Kitakyushu, Budynek Centrum Tsukuba, Art Tower Mito, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Los Angeles, Sala Nara Centennial, hala sportowa Palau Sant Jordi w Barcelonie, hala sportowa Pala Alpitour w Torino, Himalayas Centre w Szanghaju, Allianz Tower w Mediolanie, Qatar National Convention Center w Doha oraz Shanghai Symphony Hall.

Isozaki, wspólnie z biurem Ingarden i Ewý, zaprojektował Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie (1993-1994). Tak o budynku w książce "Księga zachwytów" pisze Filip Springer:

Zaprojektowane przez Isozakiego muzeum jest pełne nawiązań do tradycji japońskiej. Wszystkie one są jednak bardzo subtelne i, co niezmiernie ważne, rozgrywają się zarówno na poziomie funkcjonalnym, jak i formalnym. Jednym z najważniejszych jest asymetryczność całego założenia. Obiekt wybudowano na nieregularnym planie wpisującym się jedynie w zakole płynącej nieopodal rzeki. Do niej nawiązuje też forma rozfalowanego, wielopłaszczyznowego dachu, który w zamierzeniu projektantów ma powtarzać ruch wody

Arata Isozaki odbierze nagrodę w maju, podczas uroczystej gali w Pałacu w Wersalu.

W ubiegłym roku Nagrodę Pritzkera otrzymał Balkrishna Doshi z Indii. Więcej przeczytacie tu>>