Metamorfoza betonowego amfiteatru na osiedlu z wielkiej płyty
Czasem niewielka zmiana może zupełnie odmienić miejsce i uczynić je atrakcyjnym dla mieszkańców. Tak stało się z betonowym amfiteatrem w Wilnie. Mikroinstalacja zaprojektowana przez architektów z NO Studio tchnęła nowe życie w zaniedbaną strefę osiedla.
Rewitalizacja miast ma najczęściej związek z działaniami w historycznych dzielnicach, które przez lata zaniedbań uległy degradacji. Rzadziej podejmowane są modernizacje przestrzeni wielkopłytowych osiedli powstałych w XX wieku. Wileńskie mikroinstalacje Magdaleny Szwajcowskiej i Michała Majewskiego – architektów z wrocławskiego NO Studio, mogą stanowić źródło inspiracji i być przykładem dobrych praktyk. Projekt został zainicjowany przez Instytut Adama Mickiewicza działający pod marką Culture.pl oraz Urząd Miasta Wilno, przy wsparciu Instytutu Polskiego w Wilnie.
Dzięki polskim architektom przestrzeń publiczna Justyniszek – peryferyjnej dzielnicy Wilna, zyskała nowe oblicze. W tej powstałej w latach 80. dzielnicy, część obiektów małej architektury straciła swoją pierwotną funkcję lub była nieatrakcyjna i rzadko wykorzystywana.
Projektowanie z udziałem mieszkańców - architekci odpowiadają na potrzeby
Rozwiązania zaproponowane przez Magdalenę Szwajcowską i Michała Majewskiego były wynikiem obserwacji i analizy potrzeb opisywanej przestrzeni oraz rozmów z lokalną społecznością. Takie podejście towarzyszy wszystkim projektom NO Studio, co stanowi gwarancję dopasowania nowych obiektów do zastanego kontekstu. Wybór dwóch obiektów znajdujących się w głównym ciągu komunikacyjnym dzielnicy – betonowego amfiteatru oraz nieczynnej fontanny - był odpowiedzią na postulowane przez mieszkańców Justyniszek potrzeby. Obiekty zostały objęte pracami koncepcyjnymi i przy wykorzystaniu zastanej infrastruktury przeszły znaczącą metamorfozę.
Mała architektura wpisana w strukturę amfiteatru
Architekci, przez wprowadzenie drewnianych elementów do stalowej konstrukcji, przekształcili fontannę w miejsce służące wypoczynkowi, a amfiteatr, dzięki umiejscowieniu wielofunkcyjnych siedzisk na jego stopniach, zyskał nowe oblicze. Cechą charakterystyczną zmodernizowanych obiektów jest prosta i atrakcyjna forma, która oferuje użytkownikom wachlarz możliwości w zakresie sposobów korzystania z nich, sprzyja lokalnej integracji i współgra z otoczeniem. Tak o swojej pracy opowiadają architekci z NO Studio:
Naszym projektem chcemy pokazać, że przestrzeń wokół nas można zmieniać małymi krokami i drobnymi interwencjami – co istotne niskokosztowymi, a osiągnięta poprawa działania danej przestrzeni w stosunku do nakładów może zaskoczyć swoją skalą.
Ponadto projekt miał również symboliczny charakter, ponieważ był prezentem Polski dla Litwy z okazji zbliżającej się setnej rocznicy odzyskania niepodległości przez oba kraje przypadającą na 2018 rok. Projekt mikroinstalacji polskich architektów w przestrzeni Wilna został zrealizowany w ramach koordynowanego przez Instytut Adama Mickiewicza, międzynarodowego programu kulturalnego POLSKA 100, towarzyszącego stuleciu odzyskania przez Polskę niepodległości.
ZOBACZ ZDJĘCIA >>>
Projekt sfinansowano ze środków MKiDN w ramach Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017-2021.
Skomentuj:
Metamorfoza betonowego amfiteatru na osiedlu z wielkiej płyty