Rozbudowa Tate Modern - nowa przestrzeń dla sztuki
Nowy budynek Tate Modern powiększa dotychczasową przestrzeń wystawienniczą o 60 procent. Projekt dynamicznej, piramidalnej bryły powstał w pracowni Herzog & de Meuron. Ciemna cegła nawiązuje do charakteru modernistycznej elektrowni zaprojektowanej przez Gilesa Gilberta Scotta, natomiast skręcona wieża ze ściętymi pod kątem ścianami operuje nowoczesną formą wyznaczając wyraźną różnicę między starą a nową częścią kompleksu.
Tate Modern od czasu otwarcia w 2000 roku stało się jednym z najbardziej znanych muzeów sztuki współczesnej na świecie. Co roku mury Tate odwiedza pięć milionów osób. Przekształceniem elektrowni Bankside Power Station w nowoczesną instytucję kultury zajęli się architekci ze szwajcarskiej pracowni Herzog & de Meuron. To im ponownie po latach powierzono rozbudowę muzeum. Pierwsza koncepcja zakładała wybudowanie szklanej piramidy, niezwykle dynamicznej formy składającej się z nachodzących, poprzesuwanych względem siebie prostopadłościanów. Projekt ten nie zyskał aprobaty mieszkańców. Krytykę argumentowano brakiem odniesienia do lokalnego kontekstu i macierzystej formy Tate Modern. Mieszkańcom nie spodobało się również wykonanie całej elewacji ze szkła, materiału który według Londyńczyków kojarzy się raczej z architekturą biurowców i centrów biznesowych.
Nowy projekt zakładał użycie cegły wypalanej tak, by przypominała budulec wytwarzany na początku XX wieku. Zastosowany do budowy materiał łączy starą i nową część kompleksu muzealnego. To, co różni dwie budowle to sposób operowania formą. Z jednej strony krajobraz miejski nad Tamizą określa prostopadłościenna, harmonijnie skomponowana bryła Bankside Power Station, z drugiej strony gmach zamyka dynamiczna forma przypominająca skręconą piramidę. Punktem wyjścia do zaprojektowania nowego budynku były umieszczone w podziemiach cylindryczne zbiorniki na olej. Oryginalny kształt tych przestrzeni zachowano, to tu mieści się przestrzeń wystawiennicza przeznaczona na instalacje, performance i tzw. sztukę żywą.
Wnętrze nowego budynku jest niezwykle surowe zdominowane przez betonową konstrukcję. Przez wstęgowe okna i otwory rozmieszczone nieregularnie na elewacji widać rzędy poukładanych cegieł. Konstrukcja budynku zrobiona jest z żelbetu, cegła pełni rolę swoistego kostiumu, zewnętrznej okładziny. Najważniejszymi założeniami rozbudowy było pozyskanie nowych przestrzeni wystawienniczych i edukacyjnych, o zróżnicowanym metrażu i wysokości. Tate Modern w założeniu chce być nowoczesną instytucją kultury odpowiadającą na potrzeby wystawiennicze stale zmieniającej się sztuki współczesnej. To również ważna, integralna część dla miasta, przestrzeń półotwarta, przez którą niejako przetacza się ulica.
Dodatkową atrakcją nowego budynku Tate Modern jest umieszczony na szczycie taras, z którego roztacza się panoramiczny widok na cały Londyn. Miasto widoczne jest z każdej ze stron ponieważ taras okala górną kondygnację.
Uroczyste otwarcie nowego budynku Tate Modern miało miejsce 17 czerwca 2016 roku.
Skomentuj:
Rozbudowa Tate Modern - nowa przestrzeń dla sztuki