Dom godny prezydenta. Palácio da Alvorada w Brasilii [IKONY ARCHITEKTURY]

Brasilia, to jedno z nielicznych modernistycznych miast świata, które powstało zupełnie od zera. W latach pięćdziesiątych ówczesny prezydent Brazylii Juscelino Kubitschek podjął decyzję o budowę nowej stolicy położonej w centralnej części państwa. Za urbanistyczny projekt miasta odpowiadał Lucio Costa, zaś za projekt gmachów rządowych Oscar Niemeyer. Budowa miasta rozpoczęła się w 1956, a już 4 lata później nastąpiła oficjalna inauguracja nowej stolicy.

Pierwszym budynkiem rządowym, od którego rozpoczęła się realizacja całego kompleksu był dom dla prezydenta. Pałac Prezydencki bardzo szybko jednak zmienił swoją nazwę na Palácio da Alvorada (Pałac Świtu) za sprawą prezydenckiego przemówienia, w którym padło zdanie opisujące nową stolicę: "Czym jest Brasilia, jeśli nie świtem nowego dnia dla Brazylii."

Pałac ma aż 7 000 m², ale poza pomieszczeniami mieszkalnymi znajdują się w nim także liczne pomieszczenia reprezentacyjne i każdego dnia jest miejscem pracy dla 72 osób, od kucharzy i kelnerów po opiekę medyczną i ochronę. Mimo ogromnej powierzchni upływu lat budynek do dziś zaskakuje lekkością i nowoczesną formą. Oskar Niemeyer nadał budynkowi prostą, geometryczną formę szklanego prostopadłościanu z daleko wysuniętym płaskim dachem chroniącym od intensywnych promieni słonecznych brazylijskiego klimatu. Kolumny podtrzymujące wysuniętą konstrukcję zyskały charakterystyczny kształt przypominający bardziej delikatną formę rzeźbiarską niż element konstrukcyjny. Wąskie na dole i w górnej części zdają się nie przenosić żadnych obciążeń. Nieco inne, ale podobne wizualnie rozwiązanie architekt zaproponował dla Palácio do Planalto - oficjalnego urzędu prezydenckiego, dzięki czemu obydwa obiekty powiązane są zarówno poprzez osobę prezydenta, jak również rozwiązania formalne samych budynków.

Delikatna koronka białego marmuru i szklane elewacje odbijają się w płytkim zbiorniku wodnym, dzięki czemu bryła zdaje się być jeszcze lżejsza, trochę jakby wyjęta z sennego marzenia

Wnętrza zostały rozwiązane na trzech poziomach. W piwnicy zlokalizowano kino, salon gier, kuchnię, pralnię, centrum medyczne oraz część administracyjną budynku. Parter ma charakter reprezentacyjny i służy do oficjalnych przyjęć gości. Znajdują się tutaj m.in: pokój wejściowy, poczekalnia, sala bankietowa, biblioteka, pokój muzyczny, pokój paradny i inne oficjalne pomieszczenia. Drugie piętro to część prywatna, w tym cztery apartamenty prezydenckie i dwa apartamenty gościnne.

W latach 2004–2006 została przeprowadzona kompleksowy remont obiektu przywracający go do dawnej świetności i przywracający we wnętrzach dawny wystrój. Dzięki temu dziś budynek ponownie jest znakomitą wizytówką zarówno samego architekta, jak również modernistycznych idei, które stoją za projektem. Zdarza się, ze modernizm kojarzymy z nudnymi, prostopadłościennymi obiektami, w Palácio da Alvorada widać jednak, że dobrze zaprojektowany modernistyczny budynek to także wysmakowany detal, piękna geometria i ciekawe perspektywy otwierające się przed oglądającymi, to bardziej rzeźba, niż zwarta monotonna struktura.