Tęczowa architektura
"Kolor jest materiałem budowlanym, jak beton czy cegła" - twierdzą projektanci z pracowni Sauerbruch Hutton. Ich ekologiczne budynki zaskakują radosnymi tęczowymi barwami.
Kolor jest materiałem budowlanym
Czy nowoczesna architektura musi operować monochromatycznymi barwami, szkłem, stalą i betonem? Niemiecka pracownia architektoniczna Sauerbruch Hutton udziela jednoznacznie negatywnej odpowiedzi na to pytanie. Jej projekty i realizacje zaskakują widza feerią żywych, mieniących się tęczowo kolorów. Jak twierdzi Luisa Hutton, barwa jest dla nich integralnym czynnikiem kształtującym przestrzeń, materiałem budowlanym "takim samym jak beton czy cegła". Projektanci czerpią inspirację zarówno z tego co ich otacza, jak i z twórczości wielkich architektów doby modernizmu- Le Corbusiera i Brunona Tauta. Szczególnie istotne, w kontekście stosunku do koloru, wydają się być dzieła i przemyślenia drugiego z projektantów. W 1918 roku Taut sformułował tezę pod którą Sauerbruch i Hutton mogliby się z pewnością podpisać. "Musimy uznać kolor za absolutnie równorzędny wobec formy. Nie pogardzajcie tym wspaniałym darem bożym, tym czystym, jasnym kolorem".
fot: sauerbruchhutton.de
Kolorowo i ekologicznie- Federalna Agencja Ochrony Środowiska w Dessau
Siedziba Federalnej Agencji Ochrony Środowiska w Dessau jest przykładem obiektu realizującego założenia architektury energooszczędnej i przyjaznej środowisku. Według założeń projektantów budynek miał być połączony przestrzenią ogólnodostępną. Przestrzenie użytkowe połączone zostały z wewnętrznym atrium wokół którego rozmieszono m.in. bibliotekę, audytorium, przestrzeń wystawienniczą i punkt informacyjny. Miękko falujące elewacje niewysokiego obiektu pokryte zostały wstęgami drewnianej okładziny w naturalnym odcieniu. Stanowi ona interesujące uzupełnienie dla barwnych paneli w przestrzeniach międzyokiennych. Sauerbruch i Hutton zastosowali szeroką gamę kolorów, które urozmaicają i ożywiają bryłę gmachu.
Siedziba Federalnej Agencji Ochrony Środowiska jest budynkiem ekologicznym, wykorzystującym z znacznym stopniu naturalne źródła energii. Architekci zastosowali geotermalne wymienniki ciepła, a na dachach rozmieścili ogniwa fotowoltaiczne. Zwarta bryła, inteligentne systemy zarządzania energią oraz wysoki stopień termoizolacyjności sprawiają, że straty ciepła zredukowane zostały do niezbędnego minimum.
Budynek został usytuowany na terenach dawnej przemysłowej dzielnicy Dessau. Taka lokalizacja wybrana została nieprzypadkowo- nowoczesny budynek autorstwa Sauerbruch Hutton pokazuje szerokie spektrum możliwości jakie dla ekologiczne budownictwa stwarzają zdegradowane tereny postindustrialne.
fot: sauerbruchhutton.de
Kolorowe biurowce - Oval Offices w Kolonii
W 2010 roku w Kolonii oddane zostały do użytku dwa biurowce Oval Offices zaprojektowane przez pracownię Sauerbruch Hutton. Bliźniacze budynki zlokalizowane zostały na dawnych terenach zalewowych Renu, w miejscu gdzie przed II Wojną Światową znajdowały się wille i ogrody. Dziś obszar ten zajmowany jest przez wielorodzinną zabudowę mieszkaniową oraz biurowce.
Budynki zaprojektowane zostały przez architektów z Sauerbruch Hutton na nieregularnym planie, dzięki czemu ich elewacje zdają się miękko falować, a wzrok widza nie napotyka ani jednego kąta prostego. Wysokość obiektów jest zróżnicowana i dostosowana do zmieniających się gabarytów zabudowy na sąsiednich nieruchomościach i waha się od 5 do 7 kondygnacji.
O wyjątkowym charakterze kolońskich biurowców stanowią charakterystyczne dla pracowni Sauerbruch Hutton kolorowe elewacje oraz sposób ukształtowania przestrzeni wewnętrznej. Fasady zostały całkowicie przeszklone, a ich transparentna powierzchnia została urozmaicona gęstym rytmem pionowych żyletek z perforowanej stali pomalowanej na odcienie zieleni, czerwieni i fioletu. Nie tylko zapewniają one odpowiednie zacienienie wnętrz, ale także ożywiają bryły budynków oraz sprawiają, że ich wizerunek ulega zmianie wraz ze zmianą punktu obserwacji. Duże powierzchnie przeszkleń sprawiają, że tęczowa kolorystka widoczna jest także we wnętrzach i stanowi atrakcyjną oprawę dla dostrzegalnych w dalszej perspektywie nabrzeżom Renu oraz panoramie Kolonii z dominującymi wieżami katedry.
Różowa fabryka w Magdeburgu
Eksperymentalna fabryka w Magdeburgu powstała w 2001 roku w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego i mieści laboratoria związane z nowoczesnym, prototypowymi technologiami. Sam obiekt wydaje się być dość nietypowy. Zamiast tradycyjnego zestawienia prostej hali produkcyjnej i części administracyjnej, architekci z Sauerbruch Hutton zaproponowali połączenie trzech niezależnych kubatur w jedną. Efektem stał się budynek o zróżnicowanej bryle, która mieści zarówno partię administracyjną i laboratoryjną jak i hale testowe. Wszystkie one zostały nakryte falującą stalową powłoką pomalowaną w szare, pomarańczowe i różowe pasy.
Stanowi ona kontrast dla poziomych pasów okien oraz całkowicie przeszklonych ścian szczytowych. Obła bryła przypomina nieco ukrytą pod plandeką maszynę. Jej forma i barwa powoduje, że fabryka zdecydowanie wyróżnia się z otoczenia. Intryguje i przyciąga.
Jednocześnie projektanci zadbali by za atrakcyjną formą zewnętrzną podążała funkcjonalność całego układu. Przemyślany układ przestrzenny uzupełniony został nowoczesnymi technologiami budowlanymi, które izolując wnętrze od hałasów i wstrząsów z zewnątrz sprawiają, iż stanowi on doskonałe miejsce pracy.
Czerwono-zielony budynek straży pożarnej w Berlinie
Ukończony w 2004 roku budynek siedziby policji i straży pożarnej w rządowej dzielnicy Berlina jest rozbudową istniejącego XIX-wiecznego budynku. Zabytkowa struktura potraktowana została przez projektantów z pracowni Sauerbruch Hutton jako podstawa dla nowej struktury, która niczym barwna wstęga oplata jej tylną część.
Wysokie przyziemie nowego obiektu mieści garaże dla pojazdów straży pożarnej i policji. Ponad nim unosi się szeroki pas elewacji wykończonej barwnymi taflami szkła. Szklane łuski, których odcienie oscylują od zimnych zieleni do ognistych czerwieni, pokrywają całą fasadę i podkreślają kontrast pomiędzy zastaną tkanką, a współczesną realizacją. Zastosowana kolorystyka nawiązuje do najbliższego otoczenia- zieleni okolicznych drzew i ceglanych ścian zabytkowego budynku. Stanowi także odniesienie do barw jednostek mających swą siedzibę za szklaną kurtyną.
Brandhorst Muzeum w Monachium zostało udostępnione publiczności w 2009 roku. Mieści ono prywatną kolekcję sztuki dwudziestowiecznej i współczesnej.
Wydłużona, prosta bryła budynku stanowi swoiste opakowanie dla prezentowanych wewnątrz dzieł (przede wszystkim obrazów) i jest przykładem myślenia o muzeum, jako o pudełku na sztukę. Trzeba jednak przyznać, ze owe pudełko jest niezwykle atrakcyjne. Proste kubiczne formy pokryte zostały powłoką z podłużnych barwnych glazurowanych kształtek ceramicznych (36 000 kształtek w 23 kolorach!). Za nimi znajduje się druga powłoka wykonana z horyzontalnie pozałamywanych stalowych paneli. Na siatkówce oka widza obie warstwy stapiają się w jedną migotliwą, nieustannie zmieniającą się powierzchnię, która migocze setkami barw i odcieni. W ten sposób Sauerbruch i Hutton chcieli oddać charakter muzeum- przestrzeni gdzie sztuka ożywa i ulega ciągłym zmianom.
Barwna powłoka zewnętrzna kontrastuje z ascetycznym sposobem aranżacji przestrzeni ekspozycyjnych. Biały ściany pomieszczeń wypełnionych delikatnym, rozproszonym światłem stanowić mają jedynie tło, oprawę dla prezentowanych dzieł sztuki.
Ekologiczne ministerstwo w Hamburgu
Termin ukończenia budowy siedziby Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Rozwoju Miast w Hamburgu przewidziany jest na rok 2013. Sauerbruch i Hutton zaprojektowali kompleks składający się z niskich i wysokich budynków przeznaczonych na powierzchnie biurowe, przestrzenie ekspozycyjne i konferencyjne. Został on zlokalizowany w niegdyś zaniedbanej, poprzemysłowej dzielnicy Hamburga i stanowić ma docelowo wyraźny impuls do rewitalizacji zaniedbanej przez ostatnie lata okolicy.
Całe założenie składa się z dwóch horyzontalnie zorientowanych skrzydeł, ustawionych pod kątem względem siebie i połączonych narożnym punktowcem. Niskie partie podzielone zostały na mniejsze segmenty, które potraktowane zostały przez architektów jako niezależne budynki wyposażone w otwarte atria i połączone ze sobą wewnętrzną uliczką. Taka dystrybucja funkcji zapewnia nie tylko czytelność całego układu, który staje się łatwy i zrozumiały dla potencjalnego użytkownika. Pozwala także na lepsze doświetlenie przestrzeni wewnętrznych oraz wykorzystanie naturalnych ruchów powietrza na potrzeby wentylacji.
Falujące, organiczne formy budynku pokryte mają zostać barwną okładziną, wprowadzając w przestrzeń miejską tak lubiane przez projektantów żywe, tęczowe barwy. Obiekt, podobnie jak inne realizacje Sauerbruch Hutton, będzie przyjazny środowisku i energooszczędny. Starano się maksymalnie wykorzystać naturalne światło i wentylację. Zminimalizowano straty energii poprzez odpowiednio dobraną termoizolację. Ponadto całość energii potrzebnej do ogrzania ogromnej kubatury (a także znaczna część energii potrzebnej do jej schłodzenia) pozyskana zostania ze źródeł odnawialnych (energia geotermalna).
Skomentuj:
Tęczowa architektura