"Czarna skała" - nietypowa tektonika domu jednorodzinnego [PROJEKT]
Ekspresyjny kształt domu nie jest wynikiem ekstrawagancji architekta, ale bierze się z namysłu nad otoczeniem i chęcią dopasowania bryły do właściwości działki. "Czarna skała" otwiera się w stronę Beskidów, po to by zapewnić jak najlepszy widok z wnętrza domu. Projekt powstał w pracowni MUS Architects i obecnie jest w trakcie realizacji.
Jak ukształtować bryłę - idea projektu
"Czarna skała" została zainspirowana topografią terenów górzystych. Orientację domu dostosowano do ukształtowania działki. „Czarna skała” nie jest prostopadłościanem, kostką czy klasycznym domem o dachu dwuspadowym. Stanowi natomiast abstrakcyjną wielopłaszczyznową bryłę, w której nie ma wyraźnego podziału na ściany i dach.
Obiekt staje w opozycji do kierunku zbocza, na którym jest osadzony. Wyłania
się wolno od północy; ściany przeistaczają się w połamane połacie dachu, który
przeciwstawiając się opadającemu zboczu wspina się na południe. Dom otwiera się na ogród, "chwytając" słońce i widok Beskidów. Ściana południowa jest wysoka i perforowana przeszklonymi otworami. To przez nie rozpościera się panoramiczny widok na góry.
Forma, materiał i struktura
Działka zlokalizowana jest na zboczu góry, w związku z czym ma wyraźny spadek. Wstępny plan dwupoziomowego domu dostosowano do naturalnego ukształtowania terenu, po czym zmodyfikowano, dodając uskoki w ramach rzutów poziomych. Kontynuacją procesu projektowego było zastosowanie wielospadowego dachu. Jego załamania podążają za uskokami wynikającymi z funkcji domu. Forma dachu i bryły wynika zatem z adaptacji projektu do krajobrazu otaczającego dom.
W poszukiwaniu naturalnego kształtu
Wbudowanie domu w zbocze góry miało decydujący wpływ na konfigurację struktury domu oraz jego ostateczną, dynamiczną formę. Istnieje silna zależność pomiędzy budynkiem a otaczającą go przestrzenią, krajobrazem, zboczem góry, panoramicznym widokiem.
Zewnętrze domu to wielopołaciowa dynamiczna forma wynikająca z topografii terenu. Materiał, jaki został zastosowany na elewacjach i dachu (ciemne, płaskie płytki włókno-cementowe) tworzą jednorodną i surową czarną skorupę skrywającą wewnętrzne przestrzenie i poziomy. Budynek przypomina ostry, poszarpany głaz narzutowy, czarny łupek, czy też bryłę bazaltu lub krzemu wystającą ze zbocza góry.
„Nie chcieliśmy, żeby był to klasyczny domek podmiejski. Chcieliśmy, żeby była to
surowa forma, architektura będąca bardziej wynikiem dynamicznych procesów górotwórczych niż projektowych, dlatego cały proces twórczy został podporządkowany pierwotnemu założeniu - mówią architekci z pracowni MUS Architects.
Całkowita powierzchnia domu liczy 260 mkw. Projekt jest w trakcie realizacji.
- Więcej o:
- dom jednorodzinny
Pasterska chata spotyka nowoczesną formę. Dom letniskowy w Pieninach
Drugie życie opuszczonej fabryki cementu - fascynująca metamorfoza!
Leśny Domek
Skrojony na miarę parterowy dom z widokiem na Beskidy
Znani architekci: Gerrit Rietveld. Nie tylko czerwono-czarne krzesło i Dom Rietvelda
Willa Tugendhatów w Brnie. Ekskluzywny modernizm Miesa van der Rohe [IKONY ARCHITEKTURY]
Najdroższy i największy dom jednorodzinny świata. Antilla Tower w Mumbaju
Fallingwater - dom nad wodospadem. Frank Lloyd Wrigth zaprojektował budynek, który wyprzedził epokę [IKONY ARCHITEKTURY]