Socmodernizm w architekturze - nowy numer kwartalnika Herito

W publikacji opisano budynki-ikony, charakterystyczne dla okresu powojennego modernizmu w krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Z tekstów zawartych w "Herito" wyłania się obraz twórców, którzy w projektowaniu trzymali się własnej drogi i nie poddali się ani doktrynie politycznej, ani architektonicznej, przez co dziś ich budynki można uznawać za ikony.

Ponad dwadzieścia lat temu Adam Miłobędzki nazwał socmodernizmem okres od końca lat 50. do lat 80. ubiegłego wieku. W „Architekturze ziem Polski” pokusił się o jego pierwszą ocenę. Nie wypadła ona korzystnie. Socmodernizm jawił się jako jednolity, do granic ekonomiczny i próbujący naśladować zachodni funkcjonalizm. Ocena Miłobędzkiego była zbyt surowa, co potwierdziła w 2008 roku wystawa „Cold War Modern” w londyńskim Victoria and Albert Museum. Dziś architektura powojennego modernizmu jest modna. Specjaliści zaczęli uważniej jej się przyglądać, doceniając nowatorskość technologii, odważną estetykę i ducha nowoczesności.

Dwujęzyczny, polsko-angielski kwartalnik "Herito", wydawany jest od 2010 roku przez Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie. Zapraszani do współpracy autorzy to polscy i zagraniczni specjaliści związani z tematyką aktualnego numeru. Pismo skupia się na zagadnieniach kultury środkowoeuropejskiej, sztuki oraz dziedzictwa kulturowego. Tworzy unikalną przestrzeń do dyskusji na temat Europy Środkowo-Wschodniej. Zabiera wyraźny głos w kwestii tożsamości, współczesności i przyszłości krajów środkowoeuropejskich.

„Herito” jest dostępne również w wersji cyfrowej na systemy iOS i Android z Google Play i App Store w jednej z dwóch wersji językowych – polskiej lub angielskiej.

Więcej informacji o kwartalniku na stronie herito.pl.