Historia pewnego piktogramu - Otl Aicher
Kiedy coraz częściej w kraju słyszy sie o zbliżajacych mistrzostwach Europy Euro 2012, warto przypomnieć postać niemieckiego projektanta Otla Aichera. Dlaczego? Ponieważ od niego zaczęła się historia najbardziej znanych piktogramów olimpijskich.
Otl Aicher ( 1922 w Ulm - 1991w Rotis ) niemiecki grafik, designer, typograf, profesor akademicki, teoretyk - zyskał sławę dzięki swoim piktogramom zaprojektowanym na Igrzyska Olimpijskie w 1972 roku w Monachium.
Jego proste, modernistyczne piktogramy przedstawiające różne dyscypliny sportu przyjęły się na całym świecie - stając się znakiem uniwerasalnym i powszechnym nie tylko w sporcie ale w codziennej komunikacji. Uważał, że podstawą jest czytelny projekt, "(...)patrząc na umieszczony na drzwiach znak, w ułamku sekundy będziesz wiedział co się za nimi kryje".
Przechodząc przez ulicę, wchodząc do restauracji, patrzymy na znaki, które sa dziełem Otla Aichera. Jego dizajn nas otacza. Piktogramy ze sportowcami olimpijskimi przeniknęły do naszego życia jako kanony znaków informacyjnych.
Podczas II wojny światowej Aicher pozostawał pod dużym wpływem intelektualnym ruchu antyfaszystowskiego " Białe Róże". Jego poglądy polityczne ukształtowane w tamtym okresie miały niebagatelny wpływ na późniejsze prace i projekty Aichera, które tylko z pozoru wydawały sie czysto funkcjonalne i pragmatyczne. W zalożeniu projektanta zawsze niosły ze soba duży ładunek emocjonalny i opowiadały się przeciwko agresji i przemocy politycznej.
Po wojnie w Ulm otworzył własne studio graficzne Buro Aicher. W 1953 był jednym z fundatorów eksperymentalnej szkoły dizajnu - Hochschule fur Gestaltung ( HfG) w Ulm, kontynuujacej w założeniach mysli Bauhausu. Szkoła ta była odpowiedzią na potrzeby powojennych Niemiec. Postulowała porządek, funkcjonalizm, czytelność i jasność zasad projektowania.
Identyfikacja wizualna opracowana dla Igrzysk Olimpijskich w Monachium w 1972 roku, w zamyśle twórcy i organizatorów miała w znaczący i wyraźny sposób odciąć się od czasów olimpiady nazistowskiej z 1936 roku. Dlatego Aicher w projektach zrezygnował z dominujacych, mocnych kolorów "czerwonego i czarnego", kojarzonych z flaga nazistowską, na rzecz kolorów ciepłych i energetycznych. Dominantami stały się zielony, niebeski, pomarańczowy, żółty, kolory które miały kojarzyć sie z pokojową międzynarodową polityką. Indentyfikacja objęła calość olimpiady: zaczynajac od plakatów, folderów, piktogramów, po uniformy i całą ideologię. Na ironię, rzeczywistość i historia przerosły dizajn. cała myśl legła w gruzach, kiedy podczs olimpiady dokonano zamachu terrorystycznego na izralelskich lekkoatletów.
Aichera zainteresowania skierowne były na rozpowszechnianiu wiedzy i edukowaniu w zakresie projektowania znaków identyfkacj wizualnej, logotypów. Jego loga sa znakami firmowymi Brauna, Lufthansy, BASFa, Frankfurt Airport.
Współpracował też z architektami tj Normanem Fosterem, przy opracowywaniu systemu informacji dla budynkow. Na potrzeby architektury Normana Fostera zaprojektował font Rotis. Czcionka ta została później wykorzystana przy opracowywaniu identyfikacji wizualnej metra w hiszpańkim miescie Bilbao.
Norman Foster nazwał logotypy, dizajn, książki, plakty Aichera "krokami milowymi kultury".To prawda jego projekty należą do kultury, choć on sam powtarzał, że dizajn ma należeć do codzienności i każdej minuty dnia. " Ulice są ważniejsze od museum".
- Więcej o: