WASZE PROJEKTY: Projekt Piotrkowska+

Fatalny stan ulicy Piotrkowskiej jest kwestią zauważalną dla każdego. Brakuje tam ludzi, oferta usługowa jest zdecydowanie za mało atrakcyjna jak na rangę miejsca. Coraz liczniejsze są natomiast sklepy niskiego standardu oraz punkty gastronomiczne szybkiej obsługi. Zniszczona posadzka, nieestetyczne ogródki, ruch samochodowy, odbywający się bezkarnie mimo zakazów i zaniedbane kamienice są widokiem, który nigdy nie powinien się pojawić na najbardziej reprezentacyjnej ulicy żadnego miasta.

Łodzi urbanistycznie jest oparta właśnie o tę ulicę, jako główną przestrzeń publiczną. Zjawisko wymierania śródmieścia, które możemy obserwować, nie jest jednak unikatowe w skali Europy. Łódź wkroczyła w fazę rozwoju miasta zwaną dezurbanizacją, czyli obniżeniem znaczenia śródmieścia, związaną, w przypadku naszego miasta, z upadkiem włókiennictwa i przemianami społecznymi, związanymi z transformacją. Dodatkowo nie bez znaczenia pozostaje lokalizacja w bliskiej odległości od Piotrkowskiej i w ścisłym centrum miasta prężnie działających centrów handlowych. Spowodowała ona odpływ poważnych inwestorów i kupców z Piotrkowskiej, co zubożyło ofertę usługową ulicy oraz pociągnęło za sobą zmniejszenie liczby ludzi mieszkających tam i korzystających z punktów handlowych.

Piotrkowska ma trudność w prześcignięciu konkurencji również z powodu braku możliwości dojazdu i parkowania w jej bezpośrednim sąsiedztwie. Na te zagadnienia nakładają się kwestie społeczne i własnościowe, oraz kłopoty ze zintegrowanym zarządzaniem Piotrkowską jako całością. Próby rozwiązania problemów Piotrkowskiej sprowadzają się głównie do kwestii estetycznych. Konkurs "wielkomiejska Piotrkowska" nie przyniósł odpowiedzi na to jak można odzyskać dawną świetność ulicy. Wymieniona posadzka oraz nowe meble i zieleń miejska dotykają kwestii ważnej, jednak w żadnym stopniu nie skazują ulicy na sukces, który jest wpisany w jej charakter. Te działania nie poprawią sposobu funkcjonowania ulicy, jako salonu miejskiego.

Projekt Piotrkowska+ jest wizją uratowania najważniejszej ulicy i symbolu Łodzi, łączącą oba te czynniki. Inicjatywa ta jest projektem interdyscyplinarnym i kompleksowym, w skład którego wchodzą zagadnienia dotyczące ekonomii, aspektów społecznych, ekologii, komunikacji, rewitalizacji, reurbanizacji oraz urbanistyki, architektury i designu.

Odpowiedzią na takie oczekiwania, jest zadaszenie ulicy Piotrkowskiej na odcinku od Placu Wolności do alei Mickiewicza. Jest to przedsięwzięcie ambitne i wizjonerskie, przewyższające swoją skalą dotychczasowe realizacje tego typu, dzięki któremu Łódź stała by się obowiązkowym punktem na turystycznej mapie tej części świata. Realizacja ta stanie się skutecznym katalizatorem zmian w śródmieściu, a sama Piotrkowska zyska na konkurencyjności w stosunku do współczesnych galerii handlowych. Zadaszenie będzie również godnym zwieńczeniem prac rewitalizacyjnych i równoczesnym sygnałem, że Łódź powróciła do innowacyjnych tradycji dzięki którym stała się rozpoznawalną na świecie marką.

Konstrukcja zadaszenia będzie widocznym znakiem świadczącym o zmianie, która nastąpiła. W tym celu Piotrkowska + zakłada wdrożenie spójnego programu, gwarantującego stały rozwój ulicy Piotrkowskiej z przyległościami, uwzględniającego model finansowania zarówno dla własności miejskiej, jaki i prywatnej. Impulsem, wywołującym właściwy poziom zainteresowania inwestorów, będzie sprzedaż działek należących do miasta, na preferencyjnych warunkach, z przeznaczeniem wykorzystania tak oszczędzonego kapitału według zasad podyktowanych przez miasto. Dzięki prostym mechanizmom finansowym, przy minimalnym zaangażowaniu władz, duża część ulicy Piotrkowskiej zostanie zrewitalizowana, przyczyniając się do budowania korzystnego klimatu do inwestowania w centrum Łodzi.

Dużą część mieszkańców centrum Łodzi stanowią ludzie wykluczeni społecznie. Budowa nowych mieszkań i idący za tym program społeczny, jest jedyną szansą na aktywację życiową takich łodzian. By uniknąć negatywnych skutków gentryfikacji, konieczne jest wprowadzenie rygorów dotyczących procentu mieszkań przeznaczonych dla mieszkańców o mniej zasobnym portfelu, które mają pozostać na działce, na której mieszkali. Zagwarantuje to odpowiednią różnorodność lokatorów, zmniejszając ryzyko powstawania niekorzystnych zjawisk socjologicznych, jak choćby gettoizacja przestrzeni miejskiej w nowo powstałych osiedlach. Kwestie te będą rozpatrywane indywidualnie, ze względu na złożoność problematyki.

Przy zakrojonych na tak szeroką skalę inwestycjach, konieczne będzie usprawnienie infrastruktury i komunikacji śródmieścia. Z ulicy Piotrkowskiej zniknie ruch kołowy, jednak dostępność ulicy będzie poprawiona poprzez dojazdy z ulic Kościuszki - Zachodnia i Sienkiewicza - Wschodnia. Ulice te zostanę uzupełnione o nowe funkcje, w tym kubaturowe parkingi, które obsłużą ruch generowany przez ulicę Piotrkowską. W obrębie jej samej przywrócony zostanie tramwaj, który umożliwi łatwiejsze i szybsze dotarcie do oddalonych od siebie punktów docelowych. Równocześnie witryny oglądane z wnętrza tego pojazdu będą dobrą reklamą dla klienta. Warunkiem sukcesu takiego środka lokomocji jest skalibrowanie częstotliwości kursów na właściwym poziomie. Sam tramwaj, który jest związany z historią i industrialną tożsamością miasta, stanie się nie lada atrakcją turystyczną.

Przy obecnym tempie degradacji ulicy za parę lat niektóre zmiany mogą być już nieodwracalne. W miejscu, w którym w XIX w. spotkać było można ludzi należących do elity naszego miasta oraz znaczących gości z wielu krajów, dzisiaj należy obawiać się o swoje bezpieczeństwo. Jedynie kompleksowe działania na wielu płaszczyznach jednocześnie, przy aprobacie mieszkańców i władz miasta mogą cokolwiek zmienić. Piotrkowska+ jest alternatywą w stosunku do krótkowzrocznych pomysłów, mających na celu jedynie kamuflowanie istniejących problemów.

Autorzy koncepcji Piotrkowska +
Studenci:
Michał Kozłowski
Mariusz Nowak
Bartosz Poniatowski
Adam Szajder
oraz bussinesmani:
Jean Yve Ebel
Andrzej Jaskólski z firmy Allmendinger