Katowicki dom w łupku. Skośny okap zdradza co dzieje się w środku

Działka, na której położony jest dom zaprojektowany w pracowni RS+ położona jest przy jednej z typowych ulic, wzdłuż której na wąskich działkach powstała zabudowa jednorodzinna ułożona równolegle do jezdni. Forma prostokątnego domu o dwuspadowym dachu zapisana w warunkach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określającego jak mają wyglądać nowe budynki mieszkalne.

Ale nowy budynek z pracowni RS+ nie powiela typowych rozwiązań. Elewacje oraz pokrycie dachowe zostały wykonane z ciemnego łupka i tworzą spójną, jednolitą materiałowo bryłę przełamaną zgięciem między płaszczyzną ściany i płaszczyzną połaci dachowej. Warunek spadzistego dachu wcale nie musi oznaczać stosowanego powszechnie rozwiązania osadzenia osobnej, kontrastującej ze ścianami bryły dachu, która często dla urozmaicenia rozbijana jest w nieskończone daszki i wykusze.

Aby ożywić bryłę architekci postawili na formalną zabawę w postaci obniżenia jednego z narożników dachu i poprowadzenia linii okapu pod skosem. Nietypowy kierunek dynamizuje bryłę, a jednocześnie opisuje to co dzieje się wewnątrz budynku. Pod obniżonym narożnikiem na parterze znajduje się garaż, do którego wjazd znajduje się bezpośrednio z poziomu terenu. Umożliwiło to zróżnicowanie poziomu stropu także na pierwszym piętrze, a tym samym wraz ze spadająca linią okapu obniża się też poziom pomieszczeń.

Bryła ma postać wydłużonego prostokąta o ekspozycji w kierunkach wschodnim i zachodnim. Takie rozłożenie bryły i maksymalne zbliżenie ścian szczytowych do granic działki pozwoliło na zaprojektowanie stosunkowo wąskiego traktu, a tym samym dobre doświetlenie wnętrza oraz ograniczenie widoczności z ulicy prywatnej części działki za domem.

Bryła ze skośnym dachem zawiera też jednak typowe modernistyczne rozwiązania - pasmowe okna, także te w połaci dachowej, czy białą kubiczną bryłę zdającą się przebijać dom. Białe elewacje rozjaśniają cały budynek i tworzą ciekawą formę kontrastu w stosunku do głównego korpusu domu. Ale biała bryła to znowu forma wynikająca z tego, co dzieje się wewnątrz. Rozszerzenie bryły umożliwiło stworzenie dużej wspólnej przestrzeni dziennej, a jej wysunięcie w stronę ogrodu umożliwiło także otwarcie w kierunku południowym i poprzez szerokie przeszklenia narożnika salonu szerokie otwarcia na ogród pełen starych jabłoni.

Tym samym architektom pomimo licznych ograniczeń wynikających z zapisów miejscowego planu zagospodarowania udało się zaprojektować dom, który współgra z otoczeniem, ale jednocześnie zaskakuje formą i nie powiela typowych rozwiązań. Jak widać w projektowaniu ogranicza nas nie tyle prawo i przepisy, co jedynie własna wyobraźnia.

ZOBACZ ZDJĘCIA>>>