Heinrich Lauterbach - architekt wrocławskiego modernizmu

Heinrich Lauterbach - architekt

Heinrich Lauterbach urodził się we Wrocławiu (wówczas Breslau) w 1893 roku. Pochodził z majętnej rodziny. Jego ojciec był kupcem handlującym drewnem na terenach Galicji, Austro-Węgier i Polski. Należało do niego wiele okolicznych lasów i kilka tartaków. Chociaż młody Lauterbach miał przejąć interesy ojca, szybko okazało się że ma wyjątkowy talent artystyczny.

Przełomem okazało się spotkanie z Hansem Poelzigiem  - wybitnym architektem wczesnego modernizmu. Luterbach senior zamówił u Poelziga projekt kilku wielopiętrowych domów na Przedmieściu Świdnickim. To właśnie spotkanie z Poelzigiem zainspirowało Lauterbacha to studiów  na wrocławskiej Akademii Sztuki, w klasie rzeźby Theodora von Gosena. Wrocław nie posiadał jeszcze wydziału architektury, więc Lauterbach kontynuował naukę w Darmstadt, Dreźnie i Berlinie.

Na Twórczość Lauterbacha największy wpływ miał jego mistrz - Poelzig, oraz ideały niemieckiego modernizmu (Neues Bauen). Nie bez znaczenia były kręgi, w których się obracał na wrocławskiej Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego. To właśnie tam poznał Hansa Scharouna, Adolfa Radinga, Oskara Molla czy Oskara Schlemmera.

Od 1925 r do wybuchu wojny światowej pracował we Wrocławiu jako architekt. Zajmował się głównie budynkami mieszkalnymi (od willi po wielorodzinne budynki na nowoczesnych, modernistycznych osiedlach skończywszy). Jego pierwszym samodzielnym projektem, był bardzo dobrze oceniony dom mieszkalny z kantorem i fabryką parkietów Kampmeyera. Lauterbach założył Śląski Oddział Niemieckiego Werkbundu (Schlesisches Landesverband des Deutschen Werkbundes, Landesgruppe Schlesien) i został jego przewodniczącym.  Do niego należało organizacja wrocławskiej wystawy WuWa w 1929 roku, w ramach której zaprojektował dwa budynki.

Zobacz także: Osiedla Werkbundu 1927 - 1932. Wzorcowe osiedla otrzymały Znak Dziedzictwa Europejskiego>>

Od 1930 do 1932 roku był wykładowcą na wrocławskiej Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego. Ponieważ nie krył się ze swoją niechęcią do nowej, narodowo-socjalistycznej władzy, został zwolniony z uczelni. Nie miał zbyt wielu zleceń . W 1935 roku wyruszył na roczną podróż po Włoszech, Grecji i Dalmacji. Podczas tej wyprawy zaprojektował willę w Dubrowniku. Po powrocie do kraju, zbudował dom własny w Nesselgrund (Pokrzywno k. Polanicy-Zdroju).