Asfaltowa dżungla, czyli RATP Bus Center
Na przedmieściach Paryża powstał monolityczny budynek, który wygląda jak kawałek wypiętrzonej drogi. Jego czarne obłe fasady zbudowane są bowiem z mieszkanki asfaltu i betonu. Projektanci z ECDM Architects wzbogacili surową bryłę rozcięciami, w których powstały krzykliwie kolorowe patia
W Thiais, na dalekich przedmieściach Paryża powstał niezwykły budynek dla zajezdni autobusowej. RATP Bus Center mieści 300 autobusów obsługujących linie południowej i wschodniej części aglomeracji paryskiej. Architekci Emmanuel Combarel i Dominique Marrec zaprojektowali budynek administracyjno-socjalny wraz z zagospodarowaniem działki.
Pierwszym problemem był trudny kontekst, wokół królują bowiem chaotyczne przemysłowe zabudowania, hurtownie i magazyny. Projektanci postanowili uporządkować okolicę i dlatego w projekcie postanowili na jednorodność.
Budynek wraz z parkingiem dla kilkuset autobusów miały być całkowicie homogeniczne. Prawie całą działkę przykryła betonowa płyta pod miejsca postojowe, natomiast budynek jest jakby wypiętrzeniem parkingu.
Jego fasady pokrywają panele Ductal, będące mieszanką betonu i asfaltu. Nadają bryle monolityczności, który przez to wydaje się być jeszcze bardziej związany z płytą parkingu.
Tak naprawdę Ductal to cienkie, grube na zaledwie 3 cm panele, które można dowolnie formować i wycinać. Te w podparyskim RATP Bus Center mają fakturę przypominającą klocki LEGO - z wypustkami pokrywającymi całą powierzchnie płyt. Panele płynnie łączą ściany budynku z podłożem, w taki sam sposób przechodzą w dach, nadając bryle wyoblone krawędzie.
Czarnej, lekko połyskliwej skórze nie przepruwają żadne okna. Doświetlenie wnętrz rozległego budynku na planie kwadratu o wymiarach 35 na 35 metrów rozwiązano bowiem w innych sposób. Monolityczna bryła ma mnóstwo rozcięć, które są całkowicie przeszklone. W ten sposób powstały niewielkie patia. Każde z nich ma inny kształt i barwę, bowiem przeszklenia w poszczególnych patiach są barwione na różne kolory. Dominują ciepłe oranże, żółcie i czerwienie.
Przez budynek przewija się codziennie 800 kierowców autobusów, do tego dochodzi spory personel administracyjny zarządzający zajezdnią. Na parterze pracownicy mają do dyspozycji kafeterię, pokój wypoczynkowy oraz wewnętrzne, otwarte patio, w którym w ciepłe dni mogą odpoczywać.
Budynek RATP Bus Center łączy w sobie sprzeczności. Z jednej strony betonowy, nieprzezierny, sprawia wrażenie bunkra, nie wchodzącego w relacje z otoczeniem. Z drugiej pełen słońca, kolorów, dużych, wycofanych przeszkleń jest obiektem przyjaznym dla użytkowników. Ta pozorna schizofrenia jest doskonałą odpowiedzią na kontekst nieciekawego przedmieścia, od którego dobrze jest się odciąć, a zarazem spróbować je trochę ożywić. Architektom z ECDM to się udało.
- Więcej o:
Najstarszy działający McDonald's na świecie. Jego wygląd nie zmienił się od chwili otwarcia
Holandia: Niemiecka baza wojskowa z czasów II wojny światowej zamieniona w przyjemne miasteczko
Postmodernizm wiecznie żywy. Architektura postmodernistyczna w Polsce i na świecie
Znani architekci: Oscar Niemeyer - poeta architektury. Brasília była dziełem jego życia
Znani architekci: Gerrit Rietveld. Nie tylko czerwono-czarne krzesło i Dom Rietvelda
Wnętrza hotelu Mercure Wien City inspirowane stylem Warsztatów Wiedeńskich. To nagradzany projekt polskiej pracowni AKA Studio
Kowloon Walled City. Gęstość zaludnienia wyburzonego osiedla wynosiła prawie 2 miliony osób na kilometr kwadratowy
Philip Johnson - pierwszy laureat nagrody Pritzkera. Od szklanych domów po postmodernistyczne wieżowce [ZNANI ARCHITEKCI]