Futurystyczny hotel pod Wawelem gotowy

Kraków nie może narzekać na bazę noclegową, jest tu ponad 110 hoteli, pomimo to, do dziś brakowało ciekawych współczesnych hoteli, a amatorzy noclegów w design hotels musieli obejść się smakiem i wybrać jeden z typowych, sieciowych obiektów.

Od kwietnia Kraków oprócz zabytkowych wnętrz hotelowych oferuje w końcu i te najbardziej nowoczesne. Wszystko za sprawą nowego obiektu sieci Park Inn, która w pełnym zabytków mieście postawiła na progresywną architekturę Jurgena Mayera . Niemiecki architekt, który tworzy budynki pełne amorficznych, płynnych kształtów, współpracował przy projekcie z krakowską pracownią Ovotz design Lab.

Tuż przy Rondzie Grunwaldzkim, na działce sąsiadującej z przyszłym Centrum Kongresowym, krakowski deweloper GD&K Group planował budowę biurowca, zamiast biur powstał jednak hotel, który projektanci z racji niecodziennej bryły ochrzcili mianem SOF, to skrót od Stepped On Frog, czyli Rozdeptanej Żaby.

Budynek ma 5 pięter, dwa najniższe stanowią szeroką podstawę dla 4-kondygnacyjnej bryły w kształcie litery L, w której znajdują się 152 pokoje. Skrzydła hotelowe otwierają się w stronę pobliskiej Wisły i zapewnią gościom widoki na Wawel i Stare Miasto.

Już pierwszy rzut oka pozwala stwierdzić, że to wyjątkowy hotel. Zamiast pudełka z rzędem okien wyrósł metaliczny, pełen obłości budynek. Pokrywają go srebrzyste panele aluminiowe, które przepruwają kontrastowe ciemne pasy szkła i aluminium. Pasy przebiegają przez wszystkie ściany, oplatają bryłę i nadają jej dynamicznego charakteru. Warto obejść budynek dookoła i przyjrzeć się im z bliska, bo to niezły przykład dobrego detalu. Zadziwiają wygięte po łuku okna, zakończone półokrągłymi narożnikami, czy lej bramy przejazdowej, gdzie ściana w żadnym miejscu nie tworzy płaszczyzny dwuwymiarowej, ale wygina się we wszystkich kierunkach. Architekci, aby ułatwić zadanie wykonawcy, zbudowali gipsowy model tej części budynku.

Szkoda, że inwestor zaoszczędził i dwie tylne elewacje zamiast paneli aluminiowych pokrywa zwykły tynk. Na szczęście kolorystyka jest ujednolicona, również tutaj ciemne pasy oplatają budynek. Znajdujący się w głębi działki narożnik całkowicie zaokrąglony z biegnącymi w obu kierunkach pasami przypomina rysunki niezrealizowanych fabryk Ericha Mendelsohna. W podciętym narożniku umiejscowiono wjazd do parkingu podziemnego, nad nim znajduje się panoramiczne okno, biegnące po łuku, za którym skrywa się hotelowy fitness.

W środku obłości zewnętrznej bryły są kontynuowane w meblach, słupach, sufitach i podłogach hotelu. Posadzki kształtują podobne wijące się pasy, który prowadzą nas w strategiczne punkty: do recepcji, holu windowego, czy w stronę restauracji. Pasy tworzą różne odcienie kamienia, czasami też miękkie wykładziny. Rozrzeźbione sufity mają w swoich załomach ukryte oświetlenie.

Prawdziwym dziełem sztuki użytkowej jest kontuar recepcji, to rzeźba wykonana w gładkim laminacie. Kontuar wije się po podłodze by nagle się poderwać do góry, potem biegnie pod stropem, by kilka metrów dalej spłynąć miękko na podłogę w formie słupa. Zawiązanie elementów architektonicznych z wyposażeniem to motyw przewodni w budynku Park Inn. Na pierwszym piętrze w foyer Centrum Biznesowego, gładki biały słup przechodzi płynnie w siedzisko. Te elementy wnętrz to dzieło polskich projektantów z Ovotz design Lab ., wspomagali ich partnerzy z Hamburga z firmy JOI Design.

Hall hotelu otwiera się na restaurację i bar, które razem tworzą jedną, wielką przestrzeń, gdzie obniżone partie sufitów, czy zakola z miękkich wykładzin wydzielają wyspy funkcjonalne. Wyższe piętra mieszczące pokoje przedstawiają się już bardziej standardowo, na próżno w nich szukać miękkich łóżek wypływających ze ścian jak w projekcie Zahy Hadid dla Puerta America Hotel w Madrycie, jednak mimo braku ekstrawagancji, nie powinny rozczarować. Dopełnieniem wnętrz jest mocna kolorystyka i świetne widoki na zabytki Krakowa.

Park Inn to pierwszy zrealizowany w Krakowie hotel, który sygnowany jest przez architekta z górnej, światowej półki. Pierwszy pod Wawelem, który ma tak odważną formę, nie siląca się na żadne historyczne upiększenia. I chyba pierwszy, który ma szansę zaistnieć na świecie. Projekt hotelu pokazywał już bowiem magazyn Wallpaper w zeszłym roku, jako jeden z najciekawszych budynków w Polsce.