Parking też może być ładny!

Propozycja mieniącego się kolorami parkingu należy do kalifornijskiego biura projektowego Moore Ruble Yudell Architects & Planners. Rzadko analizuje się struktury parkingów, często bowiem są to zwykłe, proste, funkcjonalne bryły wypełnione boksami, do których nie przywiązuje się większej wagi. Oczywiście jest kilka wyjątków, ale giną one w otchłani zalewających nas masowo, mało oryginalnych, szarych brył.

Nowy parking powstał przy miejskim centrum Santa Monica w mieście o tej samej nazwie w metropolii Los Angeles, od strony wschodniego wejścia do założenia. Jest to działka, jak podkreślają zleceniodawcy, ważna w tym obszarze miasta, która dzięki nowej inwestycji ma stanowić punkt odniesienia dla pozostałych, nowych realizacji, a także całej dzielnicy. Powinna zmienić jej charakter wprowadzając nowoczesną, śmiałą formę.

W rzeczywistości architekci zaprojektowali dość konwencjonalną, ośmiopiętrową (dwa piętra znajdują się pod ziemią), betonową konstrukcję. Nacisk jednak położyli na elewacje, których forma w widoczny sposób wyróżnia się ożywiając wokół przestrzeń. Zerwano w ten sposób z tradycyjną wizją parkingu.

Elewacje podzielone są wyraźnie na liczne segmenty o metalowym obramowaniu, wypełnione kolorowymi, szklanymi płytami w kształcie litery U. Tworzą one ciąg powtarzających się rytmicznie elementów ustawionych pod kątem, co pozwala zobaczyć przestrzeń parkingu. Z pewnej odległości szklane panele wyglądają jak mieniące się paski i sprawiają wrażenie ruchu, płynności, które ma nawiązywać do charakteru pojazdów, ulicznego, zmotoryzowanego chaosu i autostradowego pędu. Wspomniane segmenty przerwane są jedynie w miejscu bocznych klatek schodowych, gdzie na elewacji pojawia się stalowa siatka i kilka betonowych paneli, co wprowadza pewne, wizualne stonowanie i przerywa "kolorystyczny natłok".

Architekci rozwiązali także problem związany z nadmiernym nagrzewaniem się dachu za sprawą wysokich, kalifornijskich temperatur, projektując zespół kwadratowych struktur na całej długości fasady, które są wyniesione ponad powierzchnię dachu i wystają poza obręb budynku. Jest to interesująca instalacja z modułów fotowoltaicznych na dachu, zapewniająca cień na wyższych piętrach parkingu oraz wprowadzająca dodatkowy aspekt dynamiczny, a nawet dramatyczny do całości założenia.

Warto podkreślić, że elewacje nie są identyczne, ale każda z nich jest częściowo odmienna dla uzyskania większej różnorodności. Stąd też w elewacji zachodniej dominuje kolor niebieski i zielony nawiązujący do oceanu. Natomiast we wschodniej dochodzi jeszcze czerwony, jako odniesienie do bogatej kolorystyki miasta. W wywiadach architekci zaznaczają, że największym natchnieniem jest otaczające ich środowisko, przede wszystkim jednak przyroda. "Natura," jak podkreśla Buzz Yudell, "w swojej nieskończonej złożoności i niesamowitej elegancji jest naszym najbardziej inspirującym elementem." Trudno doszukać się bezpośredniego nawiązania do natury, szczególnie analizując parking przy centrum Santa Monica. Jest to jednak ciekawa struktura, która nie szpeci miasta.

Na północ od nowego parkingu znajduje się zaprojektowany w 1979 roku przez Franka Gehry parking dla centrum handlowego Santa Monica. Mówi się, że jest to wzór dla architektów, którzy planują projektować założenia parkingowe.

Zleceniodawcy, jak i architekci z biura Moore Ruble Yudell Architects & Planners mają nadzieję, że zaproponowana przez nich bryła stanie się kolejnym punktem odniesienia na mapie dobrych, architektonicznych realizacji tego typu.