Nakagin Capsule Tower w Tokio - niszczejący symbol architektury metabolistycznej
Wieżowiec Nakagin Capsule Tower w Tokio był eksperymentem architektonicznym, pierwszym na świecie budynkiem z wymiennymi modułami. Ten doskonały przykład metabolistycznej architektury od lat popada w ruinę.
W 1972 roku został ukończony wieżowiec Nakagin Capsule Tower w Shinbashi w Tokio. Kisho Kurokawa zaprojektował pierwszy na świecie budynek z wymiennymi modułami. Początkowo miał służyć jako hotel dla pracujących do późnych godzin biznesmenów, szybko jednakże znaleźli się chętni, by uczestniczyć w mieszkalnym eksperymencie.
Japońscy metaboliści byli pod wielkim wpływem ideologii marksistowskiej i filmów science - fiction. Rezultatem ich utopijnych wizji miały być miasta dynamiczne, uporządkowane i nad wyraz funkcjonalne. Metaboliści chcieli budować budynki hierarchiczne, o strukturze drzewa, którego części byłyby odnawialne i dostosowane do indywidualnych potrzeb mieszkańców. Jeden z czołowych przedstawicieli ruchu metabolistów, Kisho Kurokawa, postanowił połączyć modernistyczną formę i japońską funkcjonalność.
Ten trzynastopiętrowy wieżowiec składa się z betonowego szkieletu oraz stu czterdziestu identycznych, wymiennych modułów. Moduły mogą być dowolnie przemieszczane, co w efekcie zmienia wygląd budynku. Pierwotnym założeniem była możliwość zastępowania "kapsuł" przez nowe. Kurokawa uważał, że w ten sposób budynek byłby całkowicie odnawialny i przyjazny dla środowiska.
Każda z kapsuł Nakagin Capsule Tower ma jednakowe wymiary. W pomieszczeniu o wielkości 4 X 2.5 metra nie ma miejsca na więcej niż jednego mieszkańca. Architekt zmieścił w pomieszczeniu jednakże mini - łazienkę i kuchnię (z maleńką kuchenką i lodówką) oraz pozostawił miejsce na radio i telewizor. Moduły powstały z kontenerów, w których umieszczono okrągłe okna o średnicy 1,3 m.
Moduły zostały wyprodukowane i wyposażone przed ich wysłaniem na plac budowy, gdzie zostały przymocowane do betonowego szkieletu. Sposób zamocowania modułów umożliwia usunięcie jednego z nich bez wywierania wpływu na pozostałe. Moduły to spawane pudła składające się ze stalowej kratownicy pokrytej panelami z galwanizowanej stali. Panele zostały pokryte farbą zapobiegającą rdzewieniu.
Nakagin Capsule Tower zamienia się powoli w ruinę. Od ponad 47 lat nie zrobiono nic, by budynek utrzymać w dobrym stanie. Ani raz nie wymieniono żadnej z kapsuł, zaniedbano również kanalizację budynku. Zaledwie 30 ze 140 kapsuł jest obecnie zamieszkanych. Część modułów zamieniono w biura lub schowki. Pozostałe kapsuły są puste i niszczeją.
Pojawiły się zatem głosy, by pozbyć się uporczywego "zabytku" nie pasującego do krajobrazu Tokio zdominowanego przez strzeliste drapacze chmur. Kisho Kurokawa zmarł w październiku 2007 roku. Dopóki żył walczył zaciekle o zachowanie swojego projektu, tym bardziej, iż w 2006 roku wyburzono Sony Tower jego autorstwa.
Wśród Tokijczyków oraz w środowisku architektów wieżowiec Kurokawy pozostaje kwestią sporną. Nie podjęto jeszcze decyzji o jego przyszłości. Dla jednych Nakagin Capsule Tower to wspaniały przykład modernistycznej architektury, dla drugich budynek zionie azbestem i stanowi zagrożenie. Na pewno jednak jest symbolem ścieżki, którą nie podążono.
Skomentuj:
Nakagin Capsule Tower w Tokio - niszczejący symbol architektury metabolistycznej