Renowacja ikony modernizmu. Nowa odsłona ratusza Północnej Brabancji

Holenderskie 's-Hertogenbosch kojarzy nam się przede wszystkim z eksperymentalnym osiedlem domów jednorodzinnych autorstwa Driesa Kreijkampa z lat 70. (więcej o tym projekcie pisaliśmy TUTAJ).

Ale w stolicy Północnej Brabancji znajduje się także inna ikona z tego samego dziesięciolecia. To modernistyczny gmach mieszczący siedzibę lokalnych władz oddany do użytku w 1971 roku. Projekt holenderskiego architekta Hugha Maaskanta to dwie przenikające się prostopadłościenne bryły górujące nad okolicą. Jedna - horyzontalna mieszcząca reprezentacyjną część publiczną, druga w postaci pionowej, około stumetrowej wieży, w której zlokalizowane zostały biura. Całość budynku zgodnie z założeniami modernizmu została wyniesiona na słupach na wysokość pierwszej kondygnacji, a uwolniony w ten sposób teren służy za parking dla przybywających do wieżowca.

W początkowym okresie budynek nie spotkał się z powszechna akceptacją i był krytykowany za zbyt duże rozmiary i wysokie koszty budowy. Po czterdziestu latach od wybudowania zrósł się z miastem i jest dziś jednym z jego symboli chętnie odwiedzanym przez miłośników modernizmu.

Jednak czterdzieści lat użytkowania to długi okres, przez który zmieniła się otaczająca rzeczywistość, w tym sposób pracy w przestrzeni biurowej oraz zadania stawiane przed administracją publiczną. Aby sprostać nowym oczekiwaniom lokalne władze zdecydowały się na przebudowę swojej siedziby.

Projekt pracowni KAAN Architecten zakładał większe otwarcie przestrzeni wewnątrz podium. Centralna sala jest teraz stale ogólnodostępna.

Największa zmiana nastąpiła jednak w części wieżowej. Znajdujące się tam piętra zostały zgrupowane w bloki liczące po trzy poziomy. Do każdego z tych bloków można dojechać windą na środkowy poziom, z którego znajdują się przejścia na poziom wyższy i niższy. Wszystkie trzy poziomy łączą się wspólną przestrzenią rozciągającą się przez wszystkie trzy poziomy powstałą w miejscu wyburzonych fragmentów stropów. Pozostała przestrzeń została zaaranżowana w mieszanym układzie zamkniętych pokoi i otwartych stanowisk pracy.

Cała renowacja została przeprowadzona z poszanowaniem oryginalnych materiałów i detalu. budynek zachowały swój oryginalny modernistyczny wystrój i unikalny charakter wnętrz z lat siedemdziesiątych, którego elementem jest też polski akcent w postaci gobelinów Magdaleny Abakanowicz.