ikony architektury

Maison de Verre (pol. Szklany dom) w Paryżu to niezwykła hybryda zabytku i nowoczesnej myśli projektowej lat 30. XX wieku. Pierre Chareau zaprojektował jeden z pierwszych domów o transformowalnym planie. Dom posiada elastyczny system podziałów, pozwalający na zmienianie i dzielenie przestrzeni podstawowej, w zależności od różnych potrzeb użytkowych. Odzwierciedla to wrażliwość architektury na skomplikowane i zmienne potrzeby jednostki.

Nieopodal małej miejscowości Ronchamp we wschodniej Francji, niedaleko granicy z Niemcami, znajduje się jeden z najwspanialszych przykładów modernizmu w architekturze sakralnej. To kaplica Matki Bożej na Górze (Kaplica Notre Dame du Haut), zaprojektowana w latach 50. XX wieku przez Le Corbusiera.

Wybudowany w 1967 roku Habitat 67 w Montrealu to jeden z najbardziej oryginalnych budynków XX wieku. Składa się on z 354 identycznych prefabrykowanych żelbetowych elementów, zestawionych w różnych konfiguracjach.

Derżprom to monumentalny budynek znajdujący się w samym sercu Charkowa w Ukrainie. Zbudowany w latach 1925–1928, uchodzi za jeden z najważniejszych przykładów radzieckiego konstruktywizmu, a jego futurystyczna sylwetka i unikatowy charakter uczyniły go jednym z najbardziej rozpoznawalnych zabytków miasta. 28 października wystrzelona przez Rosjan bomba FAB-500 poważnie zniszczyła wieżowiec.

Stojący w Moskwie dom własny wybitnego architekta Konstantina Mielnikowa to jeden z najciekawszych przykładów radzieckiego konstruktywizmu. Poznajcie historię tego niezwykłego budynku.

Kiedy w 1955 roku Eero Saarinen projektował kaplicę na najlepszej technicznej uczelni na świecie - kampusie MIT (Massachusetts Institute of Technology) w Cambridge w stanie Massachusetts,  postanowił odejść od tego, z czego był znany. Nie znajdziemy tu rzeźbiarskich, dynamicznych form, jakie znamy chociażby z terminalu TWA. Niewielki obiekt sakralny miał być skromny, niemalże ascetyczny, ale jednocześnie wywołujący niezwykłe wrażenie obcowania z absolutem.

Egipt ma piramidy, Paryż wieżę Eiffla, a Sydney - operę, swój niekwestionowany symbol. Pomimo, że zaprojektowany przez Jørna Utzona budynek powstał ponad pół wieku temu, do dziś budzi zachwyt. Stał się prawdziwą ikoną architektury.

Wybudowane na Wystawę Światową EXPO 1958 Atomium w Brukseli to jeden z najbardziej charakterystycznych obiektów w mieście. Konstrukcja miała być być symbolem innowacji i postępu technologicznego, a jednocześnie hołdem dla ery atomowej, która kształtowała wizje przyszłości w połowie XX wieku.

Willa Savoye to ikona modernizmu. Położona na paryskich przedmieściach w Poissy jest kluczowym dziełem szwajcarskiej gwiazdy modernistycznej architektury – Le Corbusiera, które stworzył wspólnie z kuzynem – Pierrem Jeanneretem w latach 1928-1931.

Wybudowany w latach 30. XX wieku Dom Schminke w Löbau (niemiecka Saksonia), znany jest również jako „Makaronowy parowiec”. Jest jednym z czterech najważniejszych budynków mieszkalnych klasycznego modernizmu na świecie.

Biały Dom (The White House), jest nie tylko oficjalną rezydencją i miejscem pracy prezydenta Stanów Zjednoczonych, ale także jednym z najbardziej rozpoznawalnych budynków na świecie. Położony przy 1600 Pennsylvania Avenue NW w Waszyngtonie, budynek ten stał się symbolem amerykańskiej władzy i demokracji. Kiedy powstał? Ile ma pokoi? Jakie tajemnice skrywa?

Jest jednym z najpiękniejszych budynków w stylu art déco w Brukseli. Willa Empain przy Avenue Franklin Roosevelt 67 podczas II wojny światowej była siedzibą Wehrmachtu, po wojnie – ambasadą ZSRR. Dziś jest centrum sztuki.

Ikona niemieckiego brutalizmu - „Mäusebunker” miała zostać zrównana z ziemią. W ostatniej chwili została wpisana na listę zabytków miasta, co uchroniło ją przed wyburzeniem. Teraz czeka na renowację.

Kościół pielgrzymkowy Nevigeser Wallfahrtsdom, zaprojektowany w latach 60. przez Gottfrieda Böhma, przypomina swym kształtem betonowy monolit. Ten zaskakujący budynek sakralny w pobliżu Kolonii stał się prawdziwą ikoną architektury.

Zaprojektowana przez pracownię Snøhetta, otwarta w 2008 roku opera w Oslo, jest największym budynkiem powstałym w Norwegii od 700 lat. Prosta bryła szybko stała się ikoną nowoczesnej architektury.

Willa Tugendhatów w Brnie, zaprojektowana przez Ludwiga Miesa van der Rohe, to doskonały przykład modernistycznej architektury okresu międzywojennego. Elegancki, nowoczesny i idealnie wkomponowany w otoczenie dom z lat 1928-30 łączy w sobie prostotę z funkcjonalnością. Jest celem wypraw architektów, historyków i teoretyków sztuki z całego świata.

Jest jedyną mieszkanką Liberty Island, wyspy leżącej u ujścia rzeki Hudson, w zachodniej części Nowego Jorku. Początkowo nazywała się „Wolność Oświeca Świat", dziś to Statua Wolności, symbol Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Centre Pompidou w Paryżu (Centre National d'Art et de Culture Georges-Pompidou), zaprojektowane przez Renzo Piano i Richarda Rogersa, to jedno z najbardziej charakterystycznych dzieł architektury XX wieku. W chwili otwarcia w 1977 roku budynek budził ogromne kontrowersje. Dzięki swojej nowatorskiej formie, która radykalnie odwróciła tradycyjne podejście do projektowania muzeów i centrów kulturalnych, budynek stał się ikoną.

Są budynki, które nigdy nie przestają zachwycać. Fallingwater, czyli dom nad wodospadem, zaprojektowany przez Franka Lloyda Wrighta w latach 30-tych XX wieku taki właśnie jest. Jego niezwykła lokalizacja i wyjątkowa, wpasowana w naturę architektura spowodowały, że budynek ten stał się najbardziej rozpoznawalnym prywatnym domem na świecie.

Gdyby nie Bauhaus i Walter Gropius współczesna architektura bez wątpienia wyglądałaby inaczej. Prezentujemy jedną z ikon architektury nowoczesnej - budynki szkoły Bauhausu w Dessau.

High Line w Nowym Jorku to bez wątpienia realizacja, którą warto znać. Dawną kolejową estakadę kolejową, zamieniono w wiszący 10 metrów nad ziemią park. Tym samym, w środku zatłoczonego miasta powstała prawdziwa oaza zieleni. To prawdziwa ikona współczesnej architektury krajobrazu.

Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku to jedna z najważniejszych budowli XX wieku i prawdziwa ikona architektury. Otwarty w 1959 roku, zaprojektowany przez Franka Lloyda Wrighta budynek, od początku budził mnóstwo kontrowersji.

Tuż obok Grand Central Terminal na Manhattanie w Nowym Jorku znajduje się 58-piętrowy wieżowiec z napisem MetLife na szczycie. Jest dwunastym co do wysokości budynkiem w mieście i ikoną architektury.

Modernistyczny, wykonany z betonu klasztor Sainte Marie de La Tourette jest jednym z najważniejszych projektów Le Corbusiera. Budowla w 2016 roku została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Hundertwasserhaus w Wiedniu to jedna z najważniejszych architektonicznych atrakcji Austrii. Dom znajdujący się na rogu ulic Kegelgasse 34-38 i Löwengasse 41-43, w dzielnicy Landstraße, powstał w latach 1983-1985.

Okrzyknięty ikoną modernizmu, uznany przez Architectural Record za jeden z najważniejszych budynków zbudowanych na świecie w ciągu ostatnich 125 lat Aluminaire House (Aluminiowy Dom) po latach wędrówki po wschodnim wybrzeżu USA stanął w Palm Springs w Kalifornii. Od kilku dni jest otwarty dla zwiedzających.

Jest jedną z ikon współczesnej architektury. W 1996 r. "Tańczący dom" w Pradze otrzymał wyróżnienie od amerykańskiego czasopisma "Time" i pierwsze miejsce w kategorii design roku.

Wotrubakirche, czyli wiedeński kościół Świętej Trójcy, to ikona brutalistycznej architektury, w której można się doszukać wpływów futuryzmu, ekspresjonizmu czy początków nadchodzącego dekonstruktywizmu. Wyglądająca z zewnątrz trochę przerażająco bryła od środka skąpana jest w świetle, co w połączeniu z monumentalnym charakterem wnętrza stanowi kontynuację tradycji budowlanej kościoła rzymskokatolickiego, w której Bóg często jest nazywany światłością - kościoły były projektowane tak, by w przestrzeni ołtarza rozgrywały się ciekawe efekty światłocieniowe.

Królewski Teatr Narodowy (Royal National Theatre) to brutalizm w czystej postaci. Jedni doceniają jego surowe, betonowe piękno. Inni nazywają go najbrzydszym budynkiem w mieście i domagają się jego wyburzenia. Oto krótka historia jednego z najbardziej kontrowersyjnych budynków w Londynie.

Ukończony w 1958 roku Seagram Building w Nowym Jorku, ostatecznie przypieczętował erę nowoczesnych wieżowców. Szklana bryła, zaprojektowana przez Ludwiga Miesa van der Rohe, stała się najczęściej kopiowanym wieżowcem na świecie.