Błękitny Meczet w Stambule

Historia Błękitnego Meczetu

Paradoksalnie głównym powodem budowy meczetu było pasmo klęsk Imperium Osmańskiego, które rozkwitło pod rządami Sulejmana Wielkiego. Kiedy umarł, kłopoty spadły na państwo. Przegrana z Habsburgami i kolejne rewolty w Iranie, osłabiły imperium Osmanów. Sytuacja sułtana Ahmeda stała się skomplikowana, a on sam uznał, że zwróci się o pomoc do Allacha. Budowa meczetu jest najlepszym sposobem na dialog z Bogiem. Osoba, która spełni taki dobry uczynek, zaskarbi sobie łaskę Allacha do końca swoich dni.

Na zlecenie sułtana Ahmeda budowy meczetu podjął się jeden z największych architektów tamtych czasów, Sedefkara Mahmeta Agha, o pomoc. Ten utalentowany architekt był kiedyś uczniem Haji Sinana. Architekt uznał, że najlepszym miejscem do budowy świątyni jest teren, na którym wcześniej wzniesiono jeden z pałaców cesarzy bizantyjskich.

Sułtan Ahmed przeznaczył na budowę własne środki. Meczet budowano przez siedem lat. Projektowanie rozpoczęto w 1609 roku, a meczet otworzył swoje podwoje dla wierzących dopiero w 1616 roku. Sam młody sułtan mógł podziwiać swoje arcydzieło jedynie przez rok. Gdy władca miał 27 lat, zachorował na tyfus i niestety zmarł. Miejscem jego pochówku był duży ogród przy meczecie, gdzie wyryto też słowa władcy.

Architektura Błękitnego Meczetu

Na pierwszy rzut oka wydaje się lustrzanym odbiciem wielkiej Hagia Sophia. Oczywiście meczet wygląda trochę nowocześniej, ma łagodniejsze rysy, ale kaskadowy układ kopuł i proporcje bardzo przypominają sobór św. Zofii.

Styl architektoniczny meczetu w pełni oddaje ducha tamtej epoki, co znajduje odzwierciedlenie w materiałach wybranych do budowy, planu dziedzińca zewnętrznego błękitnego meczetu i w monumentalnych formach jak nogi słonia.

Budynek stoi na planie prostokąta o boku długości 72 metrów i szerokości 64 metrów. Do meczetu wiedzie pięć bram. Całkowita powierzchnia zespołu architektonicznego wynosi 4608 metrów kwadratowych. A to tylko wymiary, jakie ma dziedziniec wewnętrzny, bez placu zewnętrznego. Niestety lwia część kompleksu została zniszczona w XIX wieku. Do tej pory zachowała się tylko medresa.

Wewnątrz meczetu

Zwiedzanie błękitnego meczetu należy zacząć od głównej sali. Przed wejściem do meczetu należy zdjąć buty. Wchodząc do środka, znajdziesz się w ogromnej przestrzeni, która jest wręcz hipnotyzująca. Wnętrza meczetu zostały oświetlone tak, że na pierwszy rzut oka wydaje się, że światło jest przyćmione, stłumione, a jednocześnie w błękitnym meczecie ściany „drgają” i błyszczą. Architektowi udało się osiągnąć ten efekt za pomocą dużej liczby okien przesłoniętych witrażami. Oznacza to, że wnętrze meczetu jest oświetlone strefowo. W ten sposób powstaje iluzja objętości.

Podłoga to elegancki, miękki dywan w kolorze granatu, pomalowany w tradycyjne kwiatowe wzory. Główna sala meczetu, w której centrum znajduje się sala modlitw, ma powierzchnie 2646 metrów kwadratowych i może jednocześnie pomieścić 35 000 osób. To prawdziwy skarb sztuki islamskiej. Na ścianach znajduje się piękna mozaika, a sam meczet, którego centrum stanowi sala do modlitwy, robi wrażenie ogromnego.

Błękitny Meczet: legenda o sześciu minaretach

Aby zrozumieć korzenie tej legendy, musisz znać niektóre cechy architektury osmańskiej. W ówczesnych obiektach sakralnych maksymalna liczba minaretów,, nie mogła przekraczać czterech. Jednak Błękitny Meczet ma sześć minaretów. Legenda mówi, że architekt Mehmet Aga po prostu nie usłyszał słów sułtana. Achmet wypowiedział zwrot „altyn minare”, co w języku tureckim znaczy „złote minarety”, a architekt miał zinterpretować, słowa władcy jako „alty minare”, co tłumaczy się tylko jako „sześć minaretów”.

Zwiedzanie meczetu

Wejście, jak do wszystkich meczetów w Stambule, jest bezpłatne. Przed wejściem do meczetu należy zdjąć obuwie. Zwłaszcza że wchodzimy do sali modlitw. Kobiety przed błękitnym meczetem powinny zakryć głowy chustą. Nie musimy korzystać z rytualnego obmycia ciała, ale jeśli chcemy, to na terenie meczetu znajduje się fontanna ablucyjna, która służy między innym do rytualnego obmycia rąk. Do sali modlitw wchodzi się w pełni ubranym. Zabrania się wchodzenia do meczetu w odsłoniętych ubraniach (krótkie spodenki i spódniczki, rozpięte koszulki).