Betonowa brutalistyczna wiata autobusowa na Westerplatte oceleje?

Wiata znajduje się na pętli autobusowej Westerplatte. Jest przykładem brutalizmu w architekturze. To prosta konstrukcja z betonu o długości kilkudziesięciu metrów, z zadaszeniem, na którym widać szalunek. Powstała w latach 60. XX wieku, gdy zagospodarowywano obszar Westerplatte. Władze Muzeum II Wojny Światowej, które chcą jej likwidacji tłumaczą, że nie wpisuje się w koncepcję zmian, czyli odtworzenia pola bitwy z 1939 roku.

Tymczasem zdaniem architektów, brutalistyczna wiata na Westerplatte wraz z sąsiednim obiektem handlowo-usługowym, jest unikatem w skali kraju, idealnie wpisuje się w kontekst miejsca, w którym wykorzystywano właśnie beton w budownictwie schronów i obiektów infrastrukturalnych. Poza tym, wybudowany w latach 60. XX wieku Pomnik Obrońców Wybrzeża to także element powojennego przekształcenia terenu półwyspu, a nikt nie planuje jego rozebrania, choć przecież nie było go w 1939 roku! Dlaczego więc wiata, jedne z nielicznych przykładów brutalizmu w Trójmieście, musi zniknąć?

Członkowie Forum Rozwoju Aglomeracji Gdańskiej zamierzają wystosować wniosek o wpisanie obu obiektów (wiaty i pawilonu) do rejestru zabytków. Uważają, że istniejące zagospodarowanie z lat 60. już posiada walory historyczne i jako takie powinno zostać zachowane. Ich zdaniem odtworzenie stanu 1:1 z 1939 roku jest absurdalne i fizycznie niemożliwe.

Władze Muzeum, zdecydowane na rozbiórkę, proponują udostępnienie elementów zdemontowanej wiaty miastu Gdańsk lub innym publicznym instytucjom, które wyrażą takie zainteresowanie. Tylko przecież nie o to chodzi obrońcom.

Zobacz także: Tak będzie wyglądać Muzeum Westerplatte i Wojny 1939 roku [WYNIKI KONKURSU]>>