Pracownia Tchorka już otwarta. To wyjątkowe miejsce na mapie Warszawy
Pracownia Karola Tchorka (1904–1985), z zachowanym dorobkiem rzeźbiarskim, pamiątkami oraz wyposażeniem to wyjątkowe miejsce na mapie Warszawy. W jej przestrzeni przenika się wiele warstw historycznych, artystycznych, biograficznych. To jedna z najstarszych, największych i najzasobniejszych spośród Warszawskich Historycznych Pracowni Artystycznych, otoczonych opieką Biura Stołecznego Konserwatora Zabytków. Po ponad dwóch latach prac inwentaryzacyjnych, organizacyjnych i merytorycznych Muzeum Warszawy udostępnia miejsce dla zwiedzających.
Karol Tchorek (1904–1985), rzeźbiarz, twórca portretów i pomników, medalier oraz marszand zbudował Pracownię na początku lat 50. XX wieku z pozostałości zburzonej oficyny kamienicy przy ulicy Smolnej 36. Część wyposażenia i detalu architektonicznego przeniósł z wcześniejszej własnej pracowni i galerii mieszczącej się przy Marszałkowskiej 63. Na Smolnej Tchorek stworzył najbardziej znane dzieła: Macierzyństwo (1952), nagrobek Władysława Strzemińskiego, Warszawską Jesień (1975), a przede wszystkim koordynował realizację tablic upamiętniających uliczne egzekucje dokonywane przez okupanta hitlerowskiego w Warszawie (proj. 1949).
Przeczytaj: Tablice Tchorka w Warszawie wpisane do rejestru zabytków>>
Poza modelami tych prac w Pracowni znajdują się także nieliczne zachowane przedwojenne rzeźby artysty (Kogutki, 1937; Dziecko leżące, 1938), modele gipsowe rzeźb, projekty, rysunki, jak również pamiątki po prowadzonym przez niego w latach 1943–1944 oraz 1945–1951 Salonie Sztuki „Nike”. W Pracowni przechowywana jest także część kolekcji etnograficznej, którą artysta przez wiele lat z pasją budował, przede wszystkim rzeźby „prymitywa z Powiśla” Leona Kudły (1879–1964).
Dzięki staraniom Mariusza Tchorka (1939–2004), syna rzeźbiarza, krytyka sztuki, tłumacza i terapeuty, oraz wdowy, artystki-tkaczki Zofii Tchorek (1916–2001), w październiku 1985 roku Pracownia została wpisana do rejestru zabytków. Przez kolejne lata, aż do śmierci, badacz opiekował się spuścizną ojca, a ponadto pracował, pisał i opracowywał swój wcześniejszy dorobek krytyczny, translatorski i terapeutyczny.
Kolejny rozdział historii Pracowni rozpoczyna się wraz ze śmiercią Mariusza Tchorka. Katy Bentall, brytyjska artystka, wdowa po Mariuszu, przejęła wówczas opiekę nad miejscem. Zainicjowała prace badawcze nad spuścizną męża i teścia, a także rozpoczęła porządkowanie archiwów po obu twórcach. Uczyniła też Pracownię miejscem wystaw, spotkań i rezydencji artystycznych. W tym czasie Pracownia była także przestrzenią jej pracy twórczej. Tu powstawały jej wiersze, obrazy, obiekty i interwencje. W 2021 roku artystka przekazała Pracownię miastu stołecznemu Warszawie. Dwa lata później dokonała kolejnego daru uzupełniając zasób Pracowni o archiwum Mariusza, pamiątki rodzinne i pozostałą część historycznego wyposażenia.
Muzeum Warszawy objęło opieką Pracownię Tchorka w 2022 roku. Rozpoczęły się działania organizacyjno-inwentaryzatorskie, będące częścią pilotażowego programu merytorycznego realizowanego we współpracy z Katedrą Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej Uniwersytetu im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Została przeprowadzona m.in. inwentaryzacja oraz działania zabezpieczające cześć księgozbioru, szklanych negatywów i obrazów, a także wypracowano warunki pozwalające na pokazanie Pracowni szerszej publiczności. Jest to możliwe od wtorku, 25 lutego 2025 roku.
– Szanując jej wcześniejsze losy, widzimy ją przede wszystkim jako miejsce pracy badawczej i popularyzatorskiej związanej z dorobkiem rodziny Tchorków, realizacji kameralnych form edukacji oraz współpracy instytucjonalnej – mówi Lena Wicherkiewicz, kustoszka Muzeum Warszawy. – Chcielibyśmy kontynuować ideę Katy Bentall, która traktowała Pracownię jako przestrzeń spotkań, wymiany intelektualnej i artystycznej – dodaje Wicherkiewicz.
Pracownia Tchorka jako jedna z pierwszych została w 2014 roku włączona do grona Warszawskich Historycznych Pracowni Artystycznych. Zespół ekspertek i ekspertów działający przy Biurze Stołecznego Konserwatora Zabytków pełni funkcje doradcze i sygnalizuje jednostkom miejskim potrzeby ochrony lokali, które były i są oryginalnymi miejscami pracy warszawskich twórców i twórczyń. Prowadzi także działania mające na celu stworzenia warunków na udostępnienie pracowni kolejnym pokoleniom. Lista Warszawskich Historycznych Pracowni Artystycznych liczy już niemal 50 miejsc i stale się powiększa.
Pracownia Tchorka została udostępniona do zwiedzania 25 lutego 2025 roku.
Wstęp będzie możliwy we wtorki w godz. 10.00–16.00. Pracownia mieści się w oficynie kamienicy na ul. Smolnej 36 lok. 11. Wstęp: 5 zł / 3 zł. Bilety dostępne na stronie bilety.muzeumwarszawy.pl oraz w kasie Muzeum Warszawy (Rynek Starego Miasta 42).
Wejścia grupowe i wizyty studyjne możliwe po uprzednim zgłoszeniu na adres: tchorek@muzeumwarszawy.pl. Więcej: www.muzeumwarszawy.pl/pracownia-karola-tchorka/
Skomentuj:
Pracownia Tchorka już otwarta. To wyjątkowe miejsce na mapie Warszawy