Siechnice, miasto od zera

Projektując od podstaw nowe centrum architekci musieli czuć się trochę jak w grze SimCity. Obecnie rzadko w polskich miastach trzeba budować całe dzielnice. Leżące w województwie dolnośląskim, 5,5-tysięczne Siechnice w 2010 r. stały się siedzibą gminy. Status ten spowodował potrzebę wybudowania infrastruktury niezbędnej do sprawowania nowych, administracyjnych funkcji. Projekt Ratusza i Centrum Administracyjno-Usługowego przygotowali architekci z pracowni Maćków Pracownia Projektowa (MPP).

Najpierw w ramach dyskusji sąsiedzkich opracowaliśmy kilkanaście wersji koncepcji zagospodarowania tego obszaru, by wreszcie - w 2006 r. - na bazie jednej z nich przygotować plan miejscowy. Jeszcze później powstała koncepcja zabudowy całości placu i samego budynku administracji samorządowej - mówią autorzy projektu.

Nowe centrum powstaje na 11-hektarowym terenie na przecięciu głównych osi urbanistycznych miasta, wyznaczonych przez budynki użyteczności publicznej - gimnazjum i kościół oraz ulice Szkolną, Kościelną i Jarzębinową. Obecnie ukończono około 65 proc. planowanej zabudowy. Co ważne, każdy z budynków zaprojektowany został przez innych architektów, dlatego architektura jest tak różnorodna, jak w miastach rozwijających się latami.

Póki co, ratusz wydaje się stać w szczerym polu, ponieważ plac rynkowy, który ma połączyć go z ulicą Kościelną i placem przed kościołem, dopiero powstaje. Do tej pory na potrzeby ratusza zagospodarowano jedynie fragment placu przed samym budynkiem, ale docelowo powstanie zabudowa ograniczająca go z każdej strony. Władze gminy zapewniają, że przed budynkiem powstanie minitargowisko, które zaprojektowali architekci z pracowni Zbigniewa Maćkowa.

Paradoksalnie, rozwojowi Siechnic pomogła powódź stulecia z 1997 r. Zniszczone wtedy miasto odbudowuje się do dzisiaj. Kolejnym etapem rewitalizacji ma być właśnie stworzenie reprezentacyjnego centrum, co z jednej strony ma przyspieszyć rozwój miasta dzięki zagospodarowaniu najlepiej położonego terenu, z drugiej zaś - wykreować przestrzeń publiczną sprzyjającą spotkaniom i integracji mieszkańców.

Jak zapewniają architekci, planowany zespół mieszkalno-usługowy będzie połączeniem tradycji z nowoczesnością. Przestrzennie na nowo zorganizuje miasto, podkreślając jego główne osie urbanistyczne oraz komunikując najważniejsze obiekty użyteczności publicznej.

Kluczowym elementem nowego centrum jest wydłużony, ciągnący się między kościołem a gimnazjum plac ograniczony z jednej strony mocną zabudową pierzejową o funkcjach usługowych (handel, usługi, biura), z drugiej zaś - wielorodzinnymi budynkami mieszkalnymi. Centralnym punktem tej osi oraz całej przestrzeni publicznej jest nowoczesny ratusz, wyższy od otaczających go budynków. Bryła ratusza będzie dzielić plac na dwie części: reprezentacyjną od strony kościoła oraz rekreacyjną, z większą ilością zieleni i elementów małej architektury, od strony gimnazjum. W strefie rekreacyjnej znajdzie się także częściowo zagłębiony parking nakryty nachyloną płytą, która może służyć imprezom plenerowym.

Główną pierzeję placu stanowić będzie zabudowa przeznaczona na usługi spięta z ratuszem nadwieszonym łącznikiem. Strefa przyziemia ma być cofnięta w stosunku do głównej elewacji, tworząc wzdłuż budynku przejście pod arkadami, a od strony lokali usługowych maksymalnie przeszklona.

Ukończony w 2011 r. budynek ratusza pomyślany został jako centralny punkt placu oraz zakończenie zabudowy pierzejowej. Jego bryła jest stosunkowo zwarta z wyjątkiem liczącej osiem kondygnacji "wieży". Wewnątrz klasyczny biurowy układ korytarzowy, z jednym głównym ciągiem komunikacyjnym między dwiema klatkami schodowymi. Na każdej z kondygnacji układ ten został w kilku miejscach przełamany dużym, przeszklonym holem rekreacyjnym. Zwieńczenie "wieży" to mocno wysunięta bryła obejmująca ostatni poziom budynku z tarasem widokowym.